door Annelies De Waele

Dominique Collet

actrice

Dominique Collet hoort bij de nieuwe lichting theateractrices. Na nieuwjaar speelt ze mee in Shakespeares ‘Een feeks temmen’ van Het Publiekstheater Gent én duikt ze op aan de zijde van Walter Baele in ‘Brussel Nieuwstraat’ als sportpresentator.

Nog wat tv gezien de laatste tijd?

Voor iets als Smack the Pony blijf ik wel eens thuis. Pure vrouwenhumor. Maar in het algemeen ben ik echter geen grote tv-kijker. Dat komt omdat ik pas ben afgestudeerd en lange tijd van kot naar kot heb gezworven, zonder tv-toestel. Nu heb ik kabel, maar ik lees nog altijd meer. Veel info komt tot mij via kranten, tijdschriften en boeken. Philip Roths fictieve verhaal Amerikaanse pastorale leerde me meer over terrorisme dan alle televisie bij elkaar. Tv is in de eerste plaats ontspanning. Al kijk ik ook graag naar duidingsprogramma’s en documentaires. Ik heb behoefte aan een duidelijk referentiekader, want in het journaal vind je minder en minder je weg, vind ik. Vooral het feit dat de sensatie primeert, stoort me erg.

Voel je je wat thuis in een parodieprogramma als Brussel-Nieuwstraat?

Ik kreeg een telefoontje dat ze iemand zochten om Günther Lesage te vervangen en toen is het allemaal snel gegaan. Ik had het programma een paar keer gezien en vond het wel leuk. Veel tijd om voor te bereiden, kreeg ik niet. Ik ben niet eens zo erg vertrouwd met de sportwereld.

Jouw inbreng aan humor blijft beperkt. Dat vind je niet erg?

Het is mijn taak om ernstig te blijven en de ander grappig te laten zijn. Walter Baele is de komische ster.

Om bij de combinatie humor-sport te blijven: Marc Uytterhoeven werd opnieuw zowat de tv-persoonlijkheid van het jaar. Kan je daarmee instemmen?

Ik kan erin komen. Hij heeft die typische droge Woestijnvis-humor, weet op een vernieuwende manier om te gaan met tv en blijft toch zichzelf.

Je acteert in het theater en je hebt voor Klara gewerkt. Brussel Nieuwstraat is je eerste echte tv-opdracht. Hoe groot is de stress voor de camera?

Het viel mee, omdat ik goed werd opgevangen. Televisie is in die zin anders dan theater, dat het voor de opnames allemaal perfect moet kloppen. Bij theater heb je dan weer de kick van het directe contact met het publiek. De regisseur kan niet zeggen: stop, en opnieuw. Het is erop of eronder. Dat is net de charme.

Wat is het grote verschil tussen radio en tv?

Op radio heb je enkel een of twee stemmen. Daarmee moet het gebeuren. Plus: het mag, zeker op Klara, nog wat trager gaan.

Waar luister je zelf naar?

Op zaterdagmiddag is er op Klara het literaire programma Volgeboekt met Marc Van den Hoof. Heel goed, vind ik. Verder luister ik, omdat ik er zelf aan heb meegewerkt, op Klara graag naar Fresco in de vooravond en ook naar De Tuin Van Eden van 18 tot 19 uur. De muziekkeuze is heel mooi.