WELTERUSTEN. ALS TEGENGIF VOOR DE EIGENTIJDSE OORLOGSRETORIEK, LIET PLATENBAAS ERIK HILLESTAD DE MOOISTE STEMMEN UIT DE AS VAN HET KWAAD TRADITIONELE WIEGELIEDJES ZINGEN.
LULLABIES FROM THE AXIS OF EVIL
(KIRKELIG RECORDS/CHOICE MUSIC)
Diverse Artiesten ****
Patti Smith deed het al eerder met de song Radio Baghdad: de oorlogstaal van haar president pareren met een verhaal over een Irakese moeder en haar kind. De conceptplaat Lullabies From The Axis Of Evil sluit daarbij aan. Ze biedt de wereld een tegengif voor de retoriek van Bush. De Noorse producer/platenbaas Erik Hillestad reisde naar Iran, Irak en Noord-Korea û dixit Bush ‘de as van het kwaad’ û en andere landen die als vijandig worden bestempeld zoals Afghanistan, Syrië, Palestina en Cuba. In plaats van de confrontatie te zoeken, zoals bepaalde wereldleiders, verkiest dit project om te sussen. Het is dus geen toeval dat Hillestad zich focuste op etnische wiegeliedjes. Het trof hem dat die overal ter wereld opvallende gelij- kenissen qua songstructuren en onderwerpkeuze vertoonden: voor hem een bewijs dat mensen, waar ze ook vandaan komen, niet zo gek veel van elkaar verschillen.
Even bewust verzamelde hij een vrouwelijke cast voor de uitvoering van de liedjes. Volgens Hillestad wordt die sekse, zeker in de Arabische wereld, tegenwoordig te weinig gehoord. En inderdaad, de hoop die doorklinkt in het aangrijpende Palestijnse Ya Lel Ma Atwalak/This Never Ending Night, werpt een geheel nieuw licht op de conflicten in het Midden-Oosten. Om de toenadering te onderstrepen, zijn de songs als duetten opgevat. Vrouwen uit de landen waar Hillestad de liedjes haalde, worden gekoppeld aan zich van het Engels bedienende zangeressen uit de rest van de wereld, zoals Sarah Jane Morris en Nina Hagen. Arrangeur Knut Reiersrud knutselde moderne bewerkingen van de traditionals in elkaar. De tracks maken vloeiende, gracieuze bewegingen met sfeervolle, ruimtelijke keyboards, subtiele beats en dubby bassen. Dit is wereldmuziek in de stijl van Peter Gabriel en Robbie Robertson.
Omdat het om slaapliedjes draait, is het grotendeels een downtempo- album geworden, maar slimme ingrepen vermijden dat de luisteraar aan het geeuwen slaat. Lalolalo/Don’t You Worry, My Child (met de Afghaanse Kulsoom Syed Ghulam en de Mexicaanse Lila Downs) krijgt gaandeweg een funky opstoot. In dezelfde tred schakelt Peace Song (met de Irakese Halla Bassam en de Oezbeekse Sevara Nazarkhan) na een intro op het Arabische snaarinstrument boud over naar een hoger ritme. Onder de melancholische klaagzang van de Palestijnse Jawaher Shofani in Nami/Lament zit een donkere soundscape die van Tricky had kunnen komen. Nami/Angel, van Syrische oorsprong, is zelfs een regelrechte popsong. Daarnaast mogen de Iranese zussen Mahsa en Marjan Vahdat in Lalalala Gohle Laleh evengoed a capella hun ding doen.
Lullabies From The Axis Of Evil nestelt zich broederlijk naast Egypt van Youssou N’Dour: dit zijn cd’s die misschien de wereld niet zullen veranderen, maar op z’n minst de wonden balsemen. Peter Van Dyck
Peter Van Dyck
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier