‘Die vergelijkingen met Nick Cave mogen wel eens stoppen’

© © JORIS CASAER/IMAGEDESK

Het is een grauwe, druilerige namiddag wanneer we in Antwerpen aanbellen bij Bert Dockx, frontman bij Flying Horseman. Maar de ontvangst is even warm als het vijfsterrenoordeel van Knack Focus over Night Is Long, de beste Belgische plaat van het voorbije jaar. ‘Merci!’

‘We zijn nogal verwend wat positieve recensies betreft’, zegt Dockx. ‘Maar toch, het was een hele mooie.’

Lees je wel eens dingen in die positieve recensies waarvan je denkt: toch maar niet?

BERT DOCKX: De vergelijkingen met Nick Cave begin ik langzaamaan beu te raken. (lacht) Pas op, rond mijn zestiende was ik effectief een gigantische fan van Nick Cave, en ik snap de link ergens wel. De donkere beeldtaal, bijvoorbeeld. Maar muzikaal zitten er in Flying Horseman veel meer invloeden die eerder ver in plaats van dicht bij Cave staan, en op het gebied van teksten zou ik mezelf nooit met hem vergelijken. Hij heeft een specifiek soort humor dat ik écht niet heb. Ik zie Cave ook als een artiest in de traditie van Tom Waits en consorten: hij is behalve zanger en songschrijver ook een soort acteur. Behoorlijk theatraal, terwijl ik als zanger heel erg droog ben, zonder veel tierlantijntjes.

En omgekeerd: zijn er soms dingen die je leest waar je zelf niet eerder aan gedacht had?

DOCKX: Niet echt. Wat ik wel tof vind, is dat hoe meer platen we maken, hoe moeilijker het blijkbaar is om ons te benoemen. (lacht)

In de geschreven pers niks dan lof. hoe zit het met airplay op de radio?

DOCKX: Nihil. Onze muziek blijft blijkbaar ’te moeilijk’ en onze songs ’te lang’ voor het doorsneeradioformat. Vroeger hadden we nog Duyster, veruit onze enige bondgenoot op de radio. Maar nu zij uit de ether verdwenen zijn, worden we hoogstens eens rond drie uur ’s nachts op Radio 1 gedraaid. De betere studentenradio’s, zoals Urgent.fm in Gent en Radio Scorpio in Leuven, pikken onze singles en de plaat wél gretig op, en dat vind ik heel tof.

Sommige songs op Night Is Long, zoals Wild Colours en Faithfully Yours, zijn de meest catchy nummers die jullie al geschreven hebben.

DOCKX: Vind ik ook. Meer zelfs: ik vind de hele plaat nogal funky. (lacht) Er zit meer kleur en sensualiteit en minder melancholie in, meer verschillende schakeringen. De recensie in Knack Focus sprak ergens van schijnmanoeuvres, wat ik een tof woord vind. Wanneer een nummer van Flying Horseman begint, kun je moeilijk voorspellen hoe en wanneer – drie of tien minuten later – het zal eindigen. Dat doen we niet om raar te doen, maar omdat we onze eigen logica willen volgen en het voor onszelf verrassend houden. De songs worden ook veel minder gedragen door mijn gitaarpartijen. Omdat Flying Horseman ooit begonnen is als een soloproject was dat vroeger wel eens anders. De bandleden vullen elkaar steeds meer aan, ze vormen één geheel.

Jullie eigen logica volgen. Zitten jullie daarom niet bij een van de grote labels maar bij het kleine, fijne Unday Records, waar dit jaar ook Trixie Whitley en Go March knappe langspelers uitbrachten? Bezieler Tim Beuckels heeft al eerder zijn internationale ambities geuit: ‘Onze releases zijn simpelweg te goed om Belgische cult te zijn.’

DOCKX: Daar kan ik hem alleen maar in bijtreden. (lacht) Maar voorlopig blijft dat internationale verhaal voor ons uit. Toen we eens op het Tilburgse festival Incubate speelden, publiceerde de Britse gezaghebbende blog The Quietus een heel lovende review, maar daar hield het op. Kijk, ik weet ook wel dat we nooit het Sportpaleis zullen uitverkopen, maar de reputatie die we in België bij een bepaald publiek hebben opgebouwd, dat moet ook in het buitenland lukken. Met de vorige plaat, City Same City, hebben we veertig optredens gespeeld. Dat is fucking weinig. Nu, bij een groot label zouden we niet aarden, hoor. We werken enkel samen met mensen die ons volledige artistieke vrijheid geven, en we maken nu eenmaal veel platen, mét lange nummers. Er is maar één manier, en dat is onze eigen manier. Voor alle duidelijkheid: het is zeker niet de bedoeling om hier een klaagzang af te steken, hé! Ik heb nog nooit zo veel zelfvertrouwen gehad, en we zijn de laatste tijd heel goed aan het spelen.

Jullie optreden in de AB Club op 27 november werd afgelast wegens de terreurdreiging in Brussel. Dat moet gestoken hebben?

DOCKX: Wees maar zeker. Je bereidt anderhalf jaar een nieuwe plaat voor, en per plaat mogen we één keer in de AB spelen. En dan die zogezegde terreurmaatregelen, net in die week. We hadden gewoon pech, zeker?

Als geëngageerde songschrijver heb je er vast meer over te zeggen dan enkel ‘pech’.

DOCKX: Wat kán ik zeggen? Sinds 11 september 2001 is het voor mij een evidentie dat dingen zoals in Parijs kunnen gebeuren. Zolang de internationale politieke situatie niet grondig verandert, zal de dreiging niet verdwijnen. Dat hele gedoe met niveaus is absurd. Is het vandaag veiliger dan vorige week? Ik denk het niet. Wat ik bedoel met ‘pech’ is dat de hinder die wij van die afgelasting ondervinden klein bier is in vergelijking met wat andere betrokkenen doormaken.

‘We guard our freedom / there’s dogs on our doorsteps but our freedom is being sold / while we’re inside, watching endless sunsets’, zing je in Sunsets. Klinkt erg actueel.

DOCKX: Het gaat over Europa hé, onder andere. Het beeld van een burger die aan zijn computer de vluchtelingenproblematiek en de oorlogen in het Midden-Oosten absorbeert, en enkel maar machteloos toekijkt tot hij er depressief van wordt. Iets typisch van deze tijd, vind ik. Het is geïnspireerd door een foto uit China waarop mensen in een stofmasker op straat naar een groot scherm kijken waarop reclame wordt gemaakt voor een andere, verre provincie waar de lucht wél zuiver is. Waar ik dan weer op mijn eigen scherm naar kijk. Nogal meta, eigenlijk.

FLYING HORSEMAN

Op 9/12 in het Stuk in Leuven, op 18/12 in Muziekodroom in Hasselt, en in februari in Eeklo, Heist op den Berg en Roeselare. Alle info: bestov.be

Het afgelaste concert in de AB is verplaatst naar 3/2. Alle info: abconcerts.be.

DOOR JONAS BOEL

‘Ik weet wel dat we het Sportpaleis nooit zullen uitverkopen, maar de reputatie die we nu in België hebben ook uitbouwen in het buitenland, dat moet lukken.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content