‘Gewoon geluk.’ Dat antwoordt misdaad-auteur Dennis Lehane op de vraag hoe het komt dat hij zo ‘hot’ is in Hollywood. En hij voegt eraan toe: ‘Ik kijk voortdurend omhoog, omdat ik verwacht dat de hemel ieder moment op mijn hoofd zal vallen.’ Voorlopig is the sky echter nog the limit voor Lehane. Sinds vorige week loopt Gone Baby Gone bij ons in de zalen, geregisseerd door Ben Affleck, en terwijl we dit schrijven werkt niemand minder dan Martin Scorsese aan een bewerking van Shutter Island, waarin Leonardo DiCaprio de hoofdrol op zich zal nemen.

Waarom is Dennis Lehane zo hip? Het succes van Mystic River, Eastwoods Gouden Palmwinnaar naar een van zijn boeken, heeft zeker een belangrijke rol gespeeld: winnaars zijn erg populair in Hollywood, dus toen de prent hoge ogen gooide, waren de studiobazen meteen benieuwd naar de schrijver. Maar de boeken van Lehane zijn ook gewoon gefundenes Fressen voor Hollywood – of tenminste bij dat deel dat nog bekommerd is om kwaliteit en minder om de verkoop van popcorn. Lehanes plots zijn eenvoudig – ‘je zou ze zo in een aflevering van CSI kunnen gieten’, zegt hij zelf – zodat ze een groot publiek aanspreken. Maar zijn verhalen zitten tegelijk vol morele ambiguïteit én stevig uitgewerkte personages, zodat ze ook interessant zijn voor geloofwaardige regisseurs en acteurs.

Lehane heeft ondertussen zeven boeken uitgebracht, en een achtste – de historische thriller The Given Day – is net afgewerkt. Hij maakte naam met een vijfdelige reeks rond Patrick Kenzie, een privédetective uit Boston die samen met zijn vriendin Angie Gennaro misdaden oplost. Het eerste deel, A Drink Before the War uit 1994, verkocht hij toen hij nog studeerde aan de universiteit van Florida, maar de doorbraak kwam er met Gone, Baby, Gone uit 1998, een donker boek over een ontvoerd kind. Vooral toen Bill Clinton gefotografeerd werd terwijl hij met een exemplaar onder de arm uit Air Force One stapte, liep men storm voor het werk.

Lehane werd echt naar de top van de bestsellerlijsten gekatapulteerd met Mystic River uit 2001, nog een psychologische thriller over kindermisbruik – een thema dat Lehane na aan het hart ligt omdat hij even een job heeft gehad als begeleider van kinderen op de dool. Toen Eastwood hem vroeg om zelf het boek te bewerken weigerde Lehane echter, omdat dat voor hem zou zijn ‘alsof ik mijn eigen kind zou opereren’. Ook voor Shutter Island zal hij enkel optreden als producent.

Nog een waarschuwing: wie van plan is om naar de film van Scorsese te gaan, kan het boek, over een agent die een verdwijning in een psychiatrische instelling gaat onderzoeken, beter niet op voorhand lezen. Dit is immers een van die verhalen waarvan je alleen maar kan genieten als je de ontknoping niet kent. De andere boeken van Dennis Lehane kunnen liefhebbers van spannende en diepgravende thrillers wel met een gerust hart ter hand nemen.

(S.W.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content