HET EINDE IS NABIJ. INTELLIGENTE WORMEN MET EEN COLLECTIEF GEHEUGEN hebben de jacht op de mens geopend. U gelooft het niet? lees er Frank SchätziNg op na!
FRANK SCHäTZING
MOURIA/BRUNA, 926 BLZ., a 24.95
De zwerm
Een en een kwart kilo boek, dat is wat de 48-jarige Duitse duizendpoot Schätzing – creative director van een eigen reclamebureau, muzikant, chef-kok, auteur, performer – ons voor de zomer van het spannende boek aanbiedt. De Zwerm is letterlijk én figuurlijk heavy stuff.
Op zijn behoorlijk onheilspellende flash-site had hij al de richting aangegeven. ‘In de diepten van de zee is de jacht begonnen, op het gevaarlijkste wezen dat ooit de aarde heeft bewoond: op ons’, schreef hij een tijd terug. Het was even slikken bij zoveel unheimlicher Quatsch, maar welke bezwaren men ook tegen Schätzings kant-en-klare leespudding kan hebben – elk personage lijkt wel uit een blubber van The Abyss, Deep Blue Sea, Sphere en Deep Impact te zijn gekropen en de filosofische verfijning is ondanks ellenlange contemplaties van het vraagstuk ‘mens’ soms ver te zoeken – De Zwerm is spitstechnologisch voer voor ons, miezerige aardwormen.
Het verhaal? Walvissen die hun jaarlijkse afspraak in British Columbia missen en dan maar walvistoeristen te lijf gaan. De ontdekking van een vreemdsoortige wormensoort die in groten getale de oceaanbodem bewoont en duidelijk iets van plan is (‘ Something’s rotten in the state of sealife, and it ain’t the fish!‘). Krabben zonder ogen die de kust van New York overspoelen. Kreeften die in Parijse restaurants exploderen en er een dodelijke epidemie veroorzaken. En als toemaatje, wanneer de wormen onder de ijskappen bacteriën aanvoeren die het ijs opvreten en methaangasbellen doen vrijkomen: een mega-tsunami die de noord- en westkust van Europa treft.
Voor u de ogen naar de hemel opslaat: Schätzing is geen grappenmaker. Door intensieve research en via gesprekken met tientallen vooraanstaande marinebiologen wist hij de ringen van onwaarschijnlijkheid en fantastiek van zijn ecothriller weg te snijden en houdt hij een nucleus van gecombineerde wetenschapsgegevens over die in elk geval een perfecte quasi-realiteit vormen. Wie zijn turf uitzit, houdt er in elk geval een adembenemende schat van informatie aan over, over de mens en de wereld, en dan vooral over het korte- termijngeheugen dat onze survival dient, maar ons voortdurend opnieuw dezelfde fouten laat maken. Een gewiekste vloedgolf van Hollywood-prefab en thrillerclichés moet je er dan wel bijnemen – de filmrechten zijn inderdaad al aan Hollywood versjacherd – maar dat zal het minste van uw zorgen zijn als u dit boek ergens op een exotische zandstrook leest en met een angstig oog op de horizon beseft dat het einde nabij is. Hans Comijn
Hans Comijn
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier