Zo’n veelzijdigheid legt kunstenares Lies Caeyers aan de dag dat haar eerste overzichtsexpo in Dilbeek er een van drie voor de prijs van één lijkt.
Lies Caeyers: Mijn achtergrond is heel breed: ik heb zowel artistieke en conceptuele opleidingen gevolgd als ambachten geleerd. De samenhang in mijn werk bestaat erin dat ik graag nieuwe toepassingen combineer met oud, degelijk handwerk. Vorig jaar heb ik met Kris Martin en Sophie Kuijken in de Sint-Baafs in Gent een expo gemaakt omtrent het gerestaureerde middenpaneel van het Lam Gods, waarvoor ik zowel SEM-technologie (scanning electron microscopy, nvdr.) als klassieke olieverf heb gebruikt. Van Eyck paste ook alle nieuwste wetenschappelijke bevindingen uit zijn tijd toe in zijn schilderkunst. Ik snap de logica daarvan.
In een rubriek over cultuurbeleving is de lockdown steevast de olifant in de kamer. Zie je er ook de pluspunten van in?
Caeyers: Ik heb wel een traan weggepinkt omdat ik de Van Eyck-tentoonstelling in het MSK heb gemist. Maar toen merkte een vriend op dat de meeste van die werken allemaal in Europa te bekijken zijn. Dat is dus mijn voornemen: zodra het kan, ga ik op Van Eyck-tour! Toch al een fijn idee. Een ander voordeel, zeker als je met een pasgeboren baby thuis zit, is dat alles dankzij corona virtueel te bezoeken is. Het MSK heeft die 360°-tour, maar ook de National Gallery of het Metropolitan Museum of Art werden plots bereikbaar vanuit je zetel. Zo heb ik ook Flemish Masters ontdekt, virtuele rondleidingen door Vlaamse musea met curatoren als gids, en soms ook Q&A’s op Facebook. Niet hetzelfde als een echt bezoek, maar toch heel leuk.
Kon je dat ersatzplezier ook vinden in andere digitale initiatieven?
Caeyers: Onlineconcerten zijn niets voor mij, maar ik heb wel genoten van een paar originele concepten. Zoals de concertfilm Bitterzoet van Eefje de Visser – heel aangenaam om dat in de week van mijn bevalling nog te kunnen meevolgen. (lacht) Ook tof was de Sinterklaasshow van Fulco Ottervanger in de Handelbeurs. De zaal was haast omgetoverd tot het kasteel van Liegebeest, maar dan op z’n Fulco’s: hyperkinetisch, met heel veel rommel, prutserijen, muziek en geluiden. Heel leuk om – zeker met ook nog een driejarige in huis – even in die sfeer te duiken, gewoon al geprikkeld te worden. Verder heb ik de twee WhatsApp-reeksen van theatergezelschap Skagen gevolgd, waarbij je de berichtjes tussen twee personen meelas. Naar mijn gevoel hebben ze er niet alles uit gehaald, maar het is wel een nieuwe toepassing van een medium waar veel potentieel in zit, en die blijkbaar heel succesvol was.
Bemoedigende barsten in de stolp die over cultuur is gezet, zullen we maar zeggen.
Caeyers: Ja. Maar ik heb ook veel tv gekeken, hoor. Dagelijkse kunst op VRT Nu bijvoorbeeld, een heel korte videorubriek van Klara waarin een Vlaamse creatieveling de voorwerpen toont die hem of haar inspireren. We hebben ook de hele reeks van Kulderzipkenbekeken. Had ik als kind al gezien, maar blijft de max. Mijn zoontje praat nog heelder dagen over Mevrouw de meneer de koningin. (lacht)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
