De jonge Kortrijkse regisseur Charles Dhondt maakte onlangs de zinnelijke clip bij het nummer Fake Tattoos van Benjamin Abel & The Unrequired Love.
Het lichamelijke lijnenspel, om het zo te noemen – blote mannelijke geslachtsdelen incluis -, geeft deels weg dat je ook danser bent.
Charles DHondt: Na mijn studies aan het KASK heb ik mij toegelegd op zang- en dansworkshops omdat ik bij het regisseren moeite had met mijn ademhaling en uitspraak. Als ik wilde communiceren dan verstijfde ik of zat mijn keel vast. Sinds die lessen zit ik veel beter in mijn vel. En ja, Benjamin zocht iemand die bereid was in zijn geest te duiken maar zelf ook niet te conventioneel denkt. Zonder taboes, met een beetje lef. Veel van mijn inspiratie heb ik uit het lied zelf gehaald, door er thuis op te dansen.
Je hebt ook de teasers gemaakt voor A Revue, het ‘retrofuturistische cabaret’ van Benjamin Abel Meirhaeghe.
DHondt: Dit najaar nog te zien. Het is een speels en subliem spektakel, een opera waarin mensen uit de verre toekomst naar het heden reizen en ons klassieke repertoire heropvoeren. Voor mij is het een oproep om onszelf meer te durven vóélen, in plaats van te denken.
Jouw lijstje met favoriete regisseurs bulkt van de gelooide namen: Fassbinder, Herzog, Lynch, Fellini, Visconti. Welke recente films hebben je nog bij je nekvel gepakt?
DHondt: Ik vond Annette ontzaglijk goed, de nieuwe van Leos Carax. Die is voor mij een van de grootste cineasten van vandaag. Een operazangeres en een stand-upcomedian worden daarin verliefd en krijgen een kind met speciale gaven. Een prachtig verhaal met vele lagen. Ik hou ook van de kortfilms van de jonge Noorse regisseur Kristoffer Borgli. In Former Cult Member Hears Music for the First Time ontsnapt een vrouw uit een sekte, waarna ze voor het eerst muziek hoort en doodvalt van de schok. (lacht) Een rare mengeling van horror en romantische komedie die ik nog nooit had gezien. Het deed me heropleven.
Vind je ook inspiratie op het wereldwijde web?
DHondt: Er is een YouTube-kanaal, HGTV Handmade, dat allerlei creatievelingen in hun woonplaats bezoekt. Onlangs zaten ze in het New Yorkse appartement van een jonge acteur, Rajiv Surendra. Lang geleden dat ik nog iemand met zoveel passie heb zien spreken over zijn ambacht, het eigenhandig máken, in zijn geval kunst in krijt en keramiek. Dat terugkeren naar jezelf, het ontwikkelen van je eigen kwaliteiten, is iets wat vandaag broodnodig is.
Ik begin hier een patroon te ontwaren.
DHondt: Wacht, ik heb nog een muzikale tip. Zoek op SoundCloud eens naar Julianna Bloodgood. Dat is een Californische zangeres die samen met haar man, de Poolse muzikant Rafal Habel, beïnvloed is door oude mythische muziek, vooral Oost-Europese volkszang. Vorig jaar heb ik in Griekenland een workshop bij haar gevolgd, The Polyphonic Body. Hoe ik daar geleerd heb om lichaam en geest in balans te brengen, de wijsheid van het lichaam aan te boren: implementeer dat in onze scholen. Verhéf dat uurtje lichamelijke opvoeding!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
