De tussenstand

De eerste inschrijvingen voor De Nieuwe Lichting 2022 zijn binnen. Maar peter en StuBru-presentator Rik De Bruycker verwacht dat veel deelnemers tot het laatst zullen treuzelen.

Rik De Bruycker: Dat was bij de vorige edities ook zo. Misschien is het eigen aan jonge muzikanten dat ze van die deadline het grote moment maken. (lacht)

Samen met Lisa Smolders run je een podcastproductiehuis. Waarom heet dat Van Leeuwen & De Bock?

De Bruycker: (lacht) Als rechtzetting: onze moeders hebben ons alles gegeven, behalve hun achternamen. We hebben onder andere Popspraak gemaakt, met Ella Leyers en Willie Wartaal. Zelf ben ik een grote fan van Have You Heard George’s Podcast? van George the Poet, een zwarte Engelse slamdichter en socioloog. Hij analyseert waarom de meeste van de vrienden met wie hij is opgegroeid dood zijn, drugs dealen, in de gevangenis zitten of grime maken. Straf, en dat doet hij dan ook nog eens op rijm. Voeg daar nog een soundscape bij en rapnummers die aansluiten bij wat hij zegt, en je krijgt een van de zotste podcasttrips ooit. Hij heeft er wel twee jaar aan kunnen werken.

Luister je ook naar radio?

De Bruycker: Ja, maar met mij in de auto worden mensen gek. Ik zap de hele tijd, niet naar muziek maar naar presentatoren. (lacht) Ik wil horen hoe ze het doen! Online kun je zelfs de hele wereld afzoeken. Een van mijn favoriete zenders is NTS uit Londen. Die kun je de hele dag opzetten om plots te beseffen dat je al een kwartier naar Iraanse punk aan het luisteren bent. Het gaat alle kanten uit: Turkse disco, Kate Bush, een obscuur house-b-kantje uit de eighties. Jarenlang was Charlie Bones hun boegbeeld, een soort goeroe-presentator die mij doorheen de lockdown heeft getrokken – zo veel souplesse, persoonlijkheid en authenticiteit! Hij is er toen wel een maand uit geweest vanwege een depressie, waarover hij daarna heel open vertelde. Helaas is hij nu gestopt. Maar hij zou een eigen radiozender willen oprichten, dus dat hou ik in de gaten.

Je hebt onlangs voor het eerst een moderne dansvoorstelling gezien.

De Bruycker: Ja, omdat ik Wim Vandekeybus moest interviewen voor de podcast Guestlist, ben ik naar zijn Hands Do Not Touch Your Precious Me geweest, in de KVS. Dat heeft me overrompeld, moet ik zeggen. In het begin dacht ik: dat is hier inderdaad met dansen en bewegen, zonder tekst! (lacht) Maar daarna ben ik er volop in meegegaan. Ik keek gefascineerd toe hoe hij enkel met beeldtaal zoveel kon vertellen.

Een muzikale uitsmijter is nu wel op zijn plaats, me dunkt.

De Bruycker: In de Rotonde van de Botanique heb ik genoten van Noannaos – spreek uit ‘no one knows’ – , een Brussels muzikanten-en-producerscollectief bestaande uit Susobrino, Ashley Morgan en Pippin. Ze cureerden er een avond met elektro, hiphop en beeldende kunst, en het voelde allemaal zo nieuw en fris. Dushime was er ook bij, een zangeres met een uitgesproken stemgeluid van wie we zeker nog gaan horen.