Grote namen op de affiche, een onderwerp met hoge actualiteitswaarde en een commerciële ziel: het volstond voor Promised Land niet om onze bioscopen te halen.
Promised Land is een feelgooddrama met Matt Damon en Frances McDormand hoog op de aftiteling, allebei acteurs met commerciële hits op het curriculum en/of een Oscar op de schoorsteenmantel. Aanvankelijk was het de bedoeling dat Damon zijn debuut als regisseur zou maken met deze film, maar omdat hij zijn werkplanning niet op orde kreeg, deed hij een beroep op zijn goeie vriend Gus Van Sant, winnaar van een Gouden Palm en twee keer genomineerd voor een Oscar. De plot werd verzonnen door Dave Eggers, een veelvuldig bekroonde romanschrijver en vaste klant op de bestsellerlijsten. Damon zette het (samen met zijn tegenspeler John Krasinski) om in een script. De eerste keer dat de steracteur zich aan een scenario waagde, kreeg hij er (toen samen met makker Ben Affleck) een Oscar voor. Good Will Hunting heette die film, hij werd ook geregisseerd door Van Sant, hij werd bedolven onder de prijzen en ontpopte zich overal ter wereld tot een bonafide voltreffer. Je zou verwachten dat een film die zulke adelbrieven kan voorleggen op zijn minst een kans zou krijgen in de bioscoop. Maar dat bleek in het geval van Promised Land verrassend genoeg een brug te ver. Niet dat dit zo’n meesterwerk is – verre van zelfs – maar als je ziet welke drek wekelijks wel in de cinema gedropt wordt, is een gelaten zucht toch op zijn plaats.
Damon speelt hier een vlotte kerel die samen met zijn assistente (McDormand) voor een energiebedrijf een boerengemeenschap in Pennsylvania bezoekt met de opdracht de landbouwers ertoe aan te zetten om de boorrechten op het land te verkopen. Diep onder de grond is een schaliegasreservoir ontdekt en dat wil de firma ontginnen via fracking, een methode die erop neerkomt dat er onder hoge druk chemische vloeistoffen in de bodem worden gespoten. Damon lijkt de boeren, die het economisch allesbehalve voor de wind gaat, moeiteloos voor zich te kunnen winnen. Tot een snuggere oude leraar erop wijst dat de ontginningsmethode niet zo onbesproken is als het bedrijf beweert. Alsof dat nog niet volstaat, arriveert er een groene jongen (Krasinski) in het dorp die nog meer roet in het eten gooit.
Promised Land heeft een politieke agenda waar je niet naast kunt kijken, maar omdat hij zich concentreert op de personages en de luchtige dialogen lukt het de film doorgaans goed om geen boodschapperig toontje aan te slaan. Damons charmante verkooppraatje, McDormand die karaoke zingt, de running gag met de auto die niet wil starten, de goed gedoseerde americana, de romantische subplot, het is allemaal zeer licht verteerbaar en weinig uitdagend. De ingeving om aan het eind een sentimentele lofzang op de goeie waarden aan te heffen, schopt Promised Land echter nog bijna onderuit.
PROMISED LAND **
Gus Van Sant
VS, 2012
A-Film / dvd
RUBEN NOLLET
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
