‘De nek van Tom Waits’

Ronald Meeus

Leading man Stephen Moyer – oftewel Bill Compton – is tegenwoordig een Amerikaans sekssymbool, en dat terwijl de Brit drie jaar geleden nog twijfelde om in True Blood mee te spelen. ‘Mijn eerste reactie was: ‘Een drama over vampiers? No way!’ Maar toen ik hoorde dat Alan Ball erachter zat, heb ik het scenario van de piloot-aflevering toch maar gelezen. En hop: meteen verkocht.’

Waarover gaat ‘True Blood’, behalve over vampiers dan?

Stephen Moyer: Het schitterende aan Alans scenario’s is dat ze voor verschillende mensen over verschillende dingen kunnen gaan. Je kunt True Blood oppervlakkig bekijken, als een sexy, campy thriller. Maar als je een beetje dieper graaft, merk je dat er meer in zit: kleine grapjes en details, zoals een roddelblaadje dat op tafel ligt met de kop ‘Angelina Jolie adopteert vampierbaby’. En eigenlijk gaat de reeks helemáál niet over vampiers, net zo min als Star Trek over ruimteschepen gaat. Goed drama gaat over hoe mensen op elkaar reageren.

Het is dus een allegorie, met onderhuidse parallellen met onze wereld.

Moyer: Kies een maatschappelijke minderheid, en Bill Compton kan ze vertegenwoordigen. Hij is een outsider: de samenleving moet niets van hem hebben. Ondanks het feit dat hij ondood is, probeert hij toch een goede vent te zijn, en net als de meesten snakt hij naar aanvaarding. Hij probeert aan te tonen dat zijn soort tussen de gewone mensen kan leven.

Vampiers kennen de laatste jaren een fikse revival. Wat is er zo fascinerend aan bloedzuigers?

Moyer: De oerelementen die de originele vampierverhalen al fascinerend maakten: romantiek, duisternis, seks en onsterfelijkheid. Volgens mij speelt ook escapisme een rol. Met de economische crisis willen mensen aan het alledaagse leven ontsnappen: er is al ellende genoeg. Verhalen die een schaduwwereld tonen zijn dan een welgekomen uitweg. Ik ben een grote fan van sociaal drama, genre Mike Leigh en Ken Loach, maar zulke dingen willen mensen nu niet zien, denk ik. Op televisie en in de bioscoop willen ze niet nog eens zien wat er zich in hun voortuin afspeelt.

Je hebt in het echt een relatie met je tegenspeelster Anna Paquin. Helpt dat om die vonken op het scherm te doen overslaan?

Moyer: Ik denk dat ik professioneel genoeg ben om op de set bij iedereen vonken te doen overslaan: dat heet acteren. Er is wel een scène in seizoen twee waarin Sookie en Bill met elkaar naar bed gaan, en die was toch wel heel… euhm… speciaal (ze bijten elkaar tot bloedens toe; nvdr.). Het leek me moeilijk om dát te doen met iemand die je niet goed kent. Doordat wij die neukscène konden spelen zonder ons raar te voelen, tilden we ze naar een hoger emotioneel niveau.

De seks in ‘True Blood’ is veelvuldig en bijwijlen bruut. Moest dat?

Moyer: Dat móést, vooral omdat er nauwelijks seks te zien is in tv-reeksen uit de mainstream. En degene die het wel tonen, laten zelden échte seks zien: alles gebeurt kuis onder de lakens. Dat is toch idioot? Als je in het echt goed bezig bent, gooi je het beddengoed na een halve minuut al van je af omdat het te warm wordt. Ik ben een grote fan van seks, net als de meeste mensen. Maar toch kun je op tv voor negen uur ’s avonds geen blote tiet laten zien. Wees gerust: dat verandert nog wel. Series als True Blood, die op betaaltelevisie worden uitgezonden, zetten nu trends die later door de mainstream zullen worden gevolgd. Onthoud mijn woorden: ooit komt er een dag dat je op tv gewoon een stijve penis ziet.

Ben je dan bereid om de eerste te zijn?

Moyer: Het hoeft niet noodzakelijk mijn penis te zijn. Ze mogen gerust een stand-in gebruiken. (Lacht)

Je staat nu al vrij vaak in bloot bovenlijf in de reeks. Stond dat in je contract?

Moyer: Dat staat in de meeste van mijn contracten. Ik word nog net bij de ‘jongere’ generatie gerekend, en als je een ‘jonge’ acteur bent, is de kans groot dat je naar de love interest-kant wordt geschoven. Het echte drama is voor oudere acteurs. (Lacht)

Vind je het belangrijk om er goed te blijven uitzien?

Moyer: Ryan Kwanten, mijn jongere tegenspeler, is een gestoorde body fascist, en die verplicht me bijna om er zelf ook zo goed mogelijk te willen uitzien. Je hebt geen andere keuze: anders sla je in elke scène waarin je tegen-over hem staat een modderfiguur. Maar ik wil ook niet op mijn zestigste naar de dvd’s van True Blood kijken, en me kapot schamen om de flabberpens die ik op mijn zevenendertigste al had.

Zou je zelf een vampier willen zijn?

Moyer: Alan vraagt ons soms wat we zelf zouden doen als we inderdaad vampiers waren. Ik zei: ik wil alle muziekinstrumenten leren, alle boeken lezen die ik bij leven niet gelezen kreeg, enzovoort. Toen zei hij: ‘Dat muziekding, dat is een goed idee.’ En een paar scenario’s later werd Bill een expert in Cambodjaans discodansen en strotzingen.

In wiens nek zou je willen bijten?

Moyer: Tom Waits, die verblijft nu ook in dit hotel. Als ik een paar druppels van zijn bloed zou hebben, en daardoor een beetje van zijn creatieve genie in mijn lijf kreeg, zou dat fantastisch zijn. Ik ben hem vandaag gaan opzoeken, om hem te zeggen hoezeer ik hem bewonder. Hij mompelde een beleefd, maar afwezig ‘dank je’, en sloeg de deur weer dicht.

Ronald Meeus

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content