Lazarus’ Met voorbedachtenrade is een satirisch eerbetoon aan rechercheurs die er al eens met de pet naar gooien. Klein verschil: Lazarus gooit niet met een pet, maar met soepgroenten en koteletten.
Aha, er wordt voor ons gekookt, denk je wanneer je de theaterzaal binnenkomt en de geur van knapperig gebakken varkenskoteletjes je in de neus waait. Tegen de achterwand van de scène hangt een gigantische lappendeken van aan elkaar genaaide wandtapijten. Ervoor staat een acteur koteletten te bakken, terwijl een collega gehaktballetjes als pareltjes aan een snoer rijgt. Ondertussen zijn twee andere spelers in de weer met rauwe ham om er een gipsen borstbeeld, dat veel wegheeft van Stalin, mee te behangen. Dit spelen met vlees is de perfecte samenvatting voor Lazarus’ versie van Witold Gombrowicz’ absurde verhaal A Premeditated Crime (1928). Het is een satire op politieverhalen waarin nors kijkende mannen met een badge in de binnenzak ‘mensenvlees keuren’ en de moordenaar in een oogopslag herkennen.
Het verhaal speelt zich af in het huis van een moeder en haar volwassen kinderen die de dood van hun echtgenoot/vader ontdekken. Net dan komt een bevriende rechter op bezoek die – al koteletten vretend – vermoedt dat het een ‘verdacht’ overlijden’ is. Dit wordt spannend, denk je dan, maar dat wordt het hoegenaamd niet. De plot heeft weinig meer om het lijf dan wat we zonet beschreven, ook al heeft het verhaal oedipale neigingen aangezien de zoon wordt verdacht van de moord op zijn vader. Gombrowicz toont hoe makkelijk het is om iemand verdacht te maken, en hoe dit er vervolgens toe leidt dat de persoon in kwestie zich ook zo gaat gedragen. Het levert wel een fijn verhaaltje op, maar voor de Lazarusheren, die stevige Russische klassiekers moeiteloos tot wervelend theater bewerken, blijkt dit te armtierig vertrekmateriaal.
Ter compensatie van de lichtheid van het verhaal gooien ze er extra ‘versiering’ tegenaan: ze rekken elke scène uit door ze op te leuken met grotesk, stil spel. Ondertussen vliegen de verdachtmakingen als preien en selders door de lucht en worden de koteletten met veel gevoel voor drama opgediend, verorberd en weer uitgespuugd. Jazeker, dat levert geestige scènes op. Zo redden de vier acteurs hun stuk en krikken ze het nét op tot het niveau van vermakelijk theater. Weliswaar met een verhaal dat zo mager is als een ontvet varkenslapje.
MET VOORBEDACHTEN RADE **
Lazarus
Tot 10/05 op reis door Vlaanderen
lazarusvzw.be
ELS VAN STEENBERGHE
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
