Op 27 jaar tijd draaide Cassavetes in totaal twaalf langspelers.Deze vijf toppers werden alvast digitaal opgepoetst voor The John Cassavetes Collection.

Shadows 1959

Terwijl Godard en Truffaut in Europa de nouvelle vague op gang schieten, ontketent Cassavetes in de States zijn eigen bescheiden filmrevolutie. En dat met deze deels door radioluisteraars gefinancierde guerrillafilm die zich qua authenticiteit en jazzy feel nog altijd kan meten met Les quatre cents coups en A bout de souffle. In zijn enige jongerenprent volgt Cassavetes het wel en vooral het wee van een familie zwarte en iets minder zwarte New Yorkers die geconfronteerd worden met discriminatie wanneer de jonge Leila een relatie begint met een blanke playboy. De film is niet alleen baanbrekend wegens zijn focus op multicultureel Amerika en haar ra-ciale spanningen. Met zijn schetsmatige stijl, improviserende amateurcast, vluchtige straatopnames en jazzy score weet Cassavetes ook op een verbazend levendige manier het Manhattan van de late jaren 50 te vatten, met zijn nachtclubs, brownstones en nozems.

Faces 1968

Na twee geflopte Hollywoodprojecten geeft Cassavetes de Amerikaanse independentcinema een revolutionair nieuw elan met deze ruwe, vanuit de losse pols geschoten en buitengewoon authentieke zedenstudie. In ongepolijste zwart-witbeelden zie je hoe Richard en Maria – hij een succesvol zakenman, zij diens jongere eega – elk hun geluk zoeken bij een amant, wat in een diepe huwelijkscrisis en een zelfmoordpoging resulteert. Het is niet alleen de eerste film waarin Cassavetes de door drank, vervreemding en verveling geteisterde middenklasse verkent, het is ook de eerste langspeler met zijn muze en echtgenote Gena Rowlands, hier in de rol van de callgirl bij wie Richard tevergeefs soelaas zoekt.

A Woman under the Influence 1974

Gena Rowlands schittert als Mabel Longhetti, een overgevoelige huismoeder die wegzakt in drankzucht en depressie, terwijl haar man (Peter Falk) zich de naad uit de broek werkt als bouwvakker. Via subtiele, geduldige observaties laat Cassavetes de kijker binnendringen in een huwelijksmalaise die door zijn ruwe véritéstijl uitgroeit tot een superieur, emotioneel verpletterend realitydrama. Misschien wel zijn beste en populairste film, indertijd bekroond met een Golden Globe en Oscarnominaties voor Gena Rowlands als beste actrice en John Cassavetes als beste regisseur.

The Killing of A Chinese Bookie 1976

In zijn eerste misdaaddrama – in 1980 volgt nog het Gouden Leeuw-winnende Gloria – volgt Cassavetes de nachtelijke escapades van stripteasebareigenaar Cosmo Vitelli, pakkend vertolkt door habitué Ben Gazzara. Die moet een Chinese bookmaker vermoorden om zijn gokschulden in te lossen, al hebben zijn opdrachtgevers het vervolgens op hem zelf gemunt. Een broeierige, postnoirthriller waarmee Cassavetes je in zijn gekende, documentair realistische stijl meeneemt naar de schemerzone van de Amerikaanse Droom.

Opening Night 1977

Zoals Cassavetes leefde voor zijn films en zijn acteurs, zo leeft actrice Myrtle Gordon voor het theater. Haar nieuwste toneelstuk dreigt echter een ramp te worden als de dood van een fan haar danig in de war brengt. Bovendien blijkt het stuk over een vrouw van middelbare leeftijd te gaan die moet leren dat jeugd en schoonheid vergankelijk zijn, waardoor Myrtle ook op de bühne haar lot in de ogen moet kijken. Een intense, diepgravende tragedie over toewijding, acteren en accepteren, met opnieuw een glansrol voor Gena Rowlands én voor Cassavetes himself.