Zondag 7/10, 21.15 – Canvas
Haast ongestoord, onder de radar ontpopte De Canvasconnectie zich tot beste cultuurprogramma in jaren. Met de ondertussen vertrouwde bijbeldikke cultuuragenda onder de arm begint het nieuwe seizoen met Cat Power.
De wonderlijke chanteuse Cat Power, artiestennaam van Chan Marshall, heet een onberekenbare tante te zijn. En dat hebben de programmamakers ondervonden, aanvankelijk toch. ‘Een afspraak maken, heeft erg veel geduld gevergd, maar het was het waard’, zegt Tom Van Cleynenbreugel, projectverantwoordelijke bij De Canvasconnectie. ‘We wisten haar te overtuigen tijdens een lunch, toen ze in Brussel was voor interviews. ‘Kom bij mij thuis in Miami’, stelde ze voor, maar de afspraak is dan wel drie keer afgelast. Tot op het laatste moment bleef het spannend.’
‘We hebben nog een uur voor haar deur in Miami staan wachten’, lacht Jeroen Verbiest, vormgever van onder meer deze aflevering. ‘Uiteindelijk kwam haar vriendin opendoen. Cat Power was tot laat in de nacht in de weer geweest met de opnames voor haar videoclip, de eerste die ze helemaal zelf regisseert. Maar toen we in haar woonkamer stonden te acclimatiseren, werden we door een frisse en montere Cat Power onthaald, en overladen met duizenden excuses. De draaidag is uiteindelijk verlopen als een droom.’
Schrok ze zich een bult toen jullie die knoert van een cultuurmap – het begrip vuistdik volstaat niet – tevoorschijn haalden?
Jeroen Verbiest: Zij kreeg die toen echt voor het eerst te zien. Andere deelnemers vragen wel eens een digitaal staaltje van de map of beelden van een eerdere aflevering om zich een beeld te kunnen vormen, al zijn we daar heel terughoudend mee. Dat was niet nodig bij Cat Power, zij stond erop om zich te laten verrassen.
Tom Van Cleynenbreugel: Uiteraard hebben we onze catalogus voor de start van dit nieuwe seizoen helemaal geactualiseerd: opnieuw hebben we een zo breed mogelijk overzicht proberen samen te stellen van over de hele wereld: tentoonstellingen, musea, optredens, platen en films die uitkomen…
Wist Cat Power zelf te verrassen met haar keuzes?
Verbiest: Zeer zeker, we hadden verwacht dat zij als muzikante vooral voor vakgenoten zou kiezen, maar haar voorkeur ging vaak uit naar fotografen en regisseurs. Ze vertelde dat ze zelf altijd interesse heeft gehad voor film en fotografie. Ze is uiteindelijk muzikante geworden, maar eigenlijk wilde ze altijd kunstenares in de ruime betekenis van het woord worden.
Van Cleynenbreugel: Ze kiest onder meer voor fotografe Cindy Sherman, regisseur Wong Kar-wai, kunstenaar Dan Graham, maar ook muzieklegenden als Bob Dylan. Het fijne is dat Cat Power altijd een link had met de gekozen artiesten, of ze liet zich door hen inspireren of ze had ooit met hen samengewerkt. Op Erik Satie na had ze vrijwel iedereen uit haar selectie ontmoet. Dat Cat Power zoveel fotografen kent, komt doordat ze in New York nog in een printshop heeft gewerkt waar velen van hen over de vloer kwamen. Grappig.
Cat weet te boeien als verteller?
Verbiest: Absoluut, ze weet hoe ze met de camera moet spelen. Haar chaotische aard komt ook helemaal tot zijn recht. Het is een belevenis om haar bezig te zien, een heel aangename vrouw om naar te kijken.
Van Cleynenbreugel: Ze doet zich ook niet anders voor dan ze is. En ze slaagt er vaak in om te verrassen. Dankzij onze eerdere ontmoeting in Brussel wisten we al dat ze haar legendarisch lange, donkere lokken had gekortwiekt. Maar thuis in Miami bleek ze ook nog eens geblondeerd, speciaal voor haar videoclip bij de nieuwe single Cherokee. Mocht je er nog aan twijfelen: wij zijn beiden fan van Cat. Nog meer dan ooit na onze ontmoeting.
Maar toen kwam een assistent jullie op de schouders tikken om te zeggen dat de tijd om was?
Verbiest: Wel, nee, er was geen assistent. Alles ging er heel gemoedelijk toe. Onze opnames liepen zelfs uit, waardoor een fotograaf van het magazine Time Life, dat toch een groter bereik dan Canvas heeft, een half uur heeft moeten wachten in de woonkamer. Langer zelfs, want voor we doorgingen heeft Cat ons nog uitvoerig uitgelegd hoe we de weg naar het beste restaurantje in Miami konden vinden. Ze heeft zelfs opgeschreven wat we allemaal zeker moesten bestellen.
Van Cleynenbreugel: En ’s middags heeft ze zelf voor onze vierkoppige ploeg gekookt: rijst, broccoli, burger van kikkererwten… Daar stond ze op, ze zou zich beledigd gevoeld hebben als we iets in de buurt waren gaan zoeken voor de lunch. Cat Power is met iedereen even hartelijk, maar sta ons toe om te dagdromen dat er wel een band ontstaan is. Ze eindigt straks haar tournee in Brussel, en we hebben afgesproken om achteraf samen op de lappen te gaan.
Bevat de nieuwe Canvasconnectie nog meer boeiende ontmoetingen?
Van Cleynenbreugel: Laat daar geen twijfel over bestaan. Met de hele redactie – we zijn met dertien – hebben we erover gewaakt om een zo divers mogelijk seizoen samen te stellen: jong en oud, bekend en minder bekend, artiesten uit uiteenlopende disciplines: beeldend kunstenaar Ante Timmermans, de Duitse striptekenaar ATAK, fotograaf Franky Verdickt, gitarist Marc Ribot, Bert Dockx van Flying Horseman, architect Xaveer De Geyter, beeldend kunstenaar David Claerbout en nog twee boeiende vrouwen: de neoklassieke muzikante Christina Vantzou en fotografe Friederike von Rauch.
Verbiest: En niet te vergeten: Luc Tuymans. Die heeft op zijn zachtst gezegd zijn buik een beetje vol van media. We hadden aanvankelijk een forse barrière te overwinnen, maar na verloop van tijd raakte Tuymans zo begeesterd door het concept dat hij ons wilde laten meevliegen naar een tentoonstelling die we volgens hem absoluut moesten zien.
Hans Van Goethem
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
