20.55 – Ned2

Kort. Treintje komt zo. En wel in een vijfdelige vrije adaptatie van de gelijknamige victoriaanse romans van Elizabeth Gaskell (1810-1865).

Setting. 1840, Cranford, een afgelegen Engels marktplaatsje in het graafschap Cheshire dat de spoorlijn vanuit indus-triestad Manchester dreigend dichterbij ziet komen.

Verhaal. De vreugde om de vooruitgang wordt getemperd door de angst voor wat die industriële vernieuwingen meebrengen. De inwoners van Cranford vrezen de komst van gastarbeiders, een verval van normen en waarden én een groeiend gevoel van onveiligheid – klinkt bekend, niet? Bovendien stuurt de komst van de jonge en niet onknappe dokter Frank Harrison het gezapige dorpsleven nog meer in de war. Terwijl zijn moderne medische praktijken de wenkbrauwen doen fronsen, laten zijn charme en looks menig vrouwenhart sneller slaan.

Personages. Het bevolkingsregister van Cranford oogt verbazend vrouwelijk, met onder meer de zussen/ouwe vrijsters Matty en Deborah Jenkins – respectievelijk gespeeld door Dame Judi Dench en Eileen Atkins. Behalve de aaibare arts zijn er nog enkele nieuwkomers die de roddels op gang trekken. De jonge Miss Mary Smith (Lisa Dillon) die niet wil trouwen, bijvoorbeeld, en de stoere kapitein Brown (Jim Carter) met zijn twee dochters. Arm of rijk, geen inwoner wordt aande kant geschoven.

Troeven. De Britten hebben nu eenmaal een reputatie als het op kostuumdrama’s aankomt – de producers Sue Birtwistle en Susie Conklin werkten trouwens ook mee aan het bejubelde Pride and Prejudice – en met het minder voorspelbare Cranford doen ze die alle eer aan. De cast is schitterend, de scenario’s evenzeer. Aangekondigd als drama, weet Cranford bij momenten ook op de lachspieren te werken.

Waardering. De reeks werd overladen met lof. Niet alleen door de acht miljoen kijkers die elke week trouw afstemden, maar ook door de vaak moeilijk te overtuigen Britse critici. Een greep uit het overdonderende aanbod: ‘Nog een reden om dankbaar te zijn voor Auntie Beeb’ ( TV Scoop), ‘Prachtig gespeeld, heel grappig en slim geregisseerd’ ( The Independent), ‘Een instantklassieker’ ( The Hollywood Reporter) en ‘Perfect is een adjectief dat wij, muggenziftende ouwe critici, niet gauw in de mond nemen, maar in het geval van Crawford kan ik echt geen beter bedenken’ ( Daily Telegraph).

(B.D.C.)