Donderdag 18/4, 21.00 – één
Drie gepassioneerde studenten geneeskunde, een voertuig vol bijeengesprokkeld medisch materiaal en een roadtrip door het adembenemende Tanzania: dat zijn de ingrediënten voor de vierdelige docu Convoi exceptionnel, op één.
Het uitzonderlijke konvooi waarvan sprake is een tot ambulance omgebouwde jeep die de drie artsen in opleiding Toon, Sam en Ben van Dar es Salaam naar het Nkoaranga Hospital bij Arusha willen brengen, om dat ziekenhuis uit de nood te helpen. Productiehuis Geronimo, dat voor het erg gesmaakte Soundtrack op Canvas al naar Israël trok, bracht de avontuurlijke reis in beeld.
Word je met een camera in de aanslag in Tanzania overal gastvrij ontvangen?
Manu Vanderjeugd (cameraman): Over het algemeen zijn de mensen sympathiek, hoor, alleen is de lokale bevolking te gewoon geraakt aan blanke toeristen. Zo moet je het bijvoorbeeld niet in je hoofd halen om af te dingen, want dat lukt toch niet. Toon, Sam en Ben bleven wel proberen iets van de prijs af te krijgen, maar daar moesten wij eens goed mee lachen. Een tweede tip: als je de Masai wilt filmen, moet je duidelijke afspraken maken. We hebben het eens aan de stok gekregen met een groepje Masaivrouwen. Ik was vanuit een rijdende auto het landschap aan het filmen, toen ze in mijn frame terechtkwamen. Prompt kreeg ik enkele stenen naar mijn hoofd geslingerd.
Met een crew van om en bij de tien personen voortdurend op elkaars lip zitten, lijkt me niet altijd gemakkelijk. Waren er momenten waarop jullie elkaar bij de Masai wilden achterlaten?
Vanderjeugd: Ik heb het al anders meegemaakt, maartijdens deze reis waren we een hecht team. Er was geen scheidingslijn tussen diegenen voor en achter de camera: we moesten samen aan de kar trekken om ergens te raken of om een probleem op te lossen. Natuurlijk werden we soms tegengehouden door kleine hindernissen. Als we ons in the middle of nowhere met de jeep vastreden, vloekten we wel eens. En afspraken maken met de lokale bevolking bleek ook niet altijd zo vanzelfsprekend. Om een wonderdokter in het noorden van Tanzania te kunnen bezoeken, moesten we bij wijze van spreken 25.000 formulieren invullen. Van die wondermiddeltjes zijn onze drie dokters trouwens een paar keer ziek geweest. Gelukkig konden ze zich er gemakkelijk overheen zetten. Eens goed kotsen en we konden verder. Maar het klikte zelfs zo goed dat er al plannen zijn om met dezelfde groep iets nieuws te ondernemen. Ik kan nog niet alles prijsgeven, maar we gaan het groots aanpakken. De opnames gaan normaal de volgende winter door.
Geronimo maakte al een programma over ontwikkelingssamenwerking voor TMF, er was Soundtrack op Canvas ,en nu Convoi exceptionnel op één. Is het toeval dat jullie telkens naar het buitenland trekken voor jullie reeksen?
Vanderjeugd: Neen, wij vinden dat het tijd is dat er weer televisie gemaakt wordt over echte mensen. Laat die BV’s maar voor wat ze zijn. Er moet plaats komen voor de verhalen van Belgen die bezig zijn met authentieke projecten, in het binnen- of in het buitenland. De kijker herkent zichzelf ook in programma’s als Convoi exceptionnel. Toon, Ben en Sam zijn een soort apostelen voor de jeugd. Zij bewijzen dat het mogelijk is om als 25-jarige je idealen na te streven. Het is een kwestie van je rugzak te pakken en de wereld in te trekken.
Charlotte Schreurs
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier