Veel hits heeft Nicole Kidman (41) de jongste jaren niet meer gehad,al zou haar ster opnieuw als vanouds moeten schitteren met haar rol alsde Britse aristocrate Lady Ashley in Australia. ’s Werelds beroemdsteaussie – na Crocodile Dundee uiteraard – over haar roots, haar dagboeken de gevaren van de outback.

Met deze film keer je terug naar je roots.Veel nieuwe dingen ontdekt?

Nicole Kidman: Ik kan niet zeggen dat mijn kijk op Australië fundamenteel is veranderd. Maar ik heb wel eindelijk de kans gekregen om de Kimberley en de Northern Territory te verkennen, iets waar ik nog niet toe gekomen was. In de negen maanden dat we er hebben gedraaid, heb ik dan ook meer over mijn land geleerd dan in die dertig jaar dat ik er heb gewoond, zelfs al was het soms erg lastig en zwaar. Vandaar dat ik dolgelukkig ben dat ik aan dit project mocht meewerken, zeker nu ik ook met een Australische Nieuw-Zeelander ben getrouwd (countryzanger Keith Urban; nvdr). Ik kan eindelijk iets teruggeven aan het land dat me alle kansen geboden heeft om een internationale carrière uit te bouwen.

Je speelt in de film wél een Britse aristocrate.

Kidman: Dat is nu eenmaal waar ik vandaan kom. De roots van mijn familie liggen in Engeland en Ierland. En ik weet niet of ik dat ooit uit mijn systeem zal kunnen kloppen.

Tijdens de opnames heb je een dagboek bijgehouden.Heb je daaruit dingen geleerd?

Kidman: Moeilijk te zeggen. Vraag me dat binnen een paar jaar nog eens. Ik ben wel niet van plan om dat dagboek ooit te publiceren, hoewel er al fragmenten in de pers zijn opgedoken. Daarvoor is het te persoonlijk. Zoals je wellicht weet, ben ik tijdens de opnames zwanger geworden. Een prachtig cadeau natuurlijk, maar professioneel gezien was Sarah Ashley vertolken óók een wonderlijk geschenk. Zeker met Baz die een van de meest vernieuwende regisseurs ter wereld is. Je steekt zoveel van hem op. Baz, Lars von Trier, Sydney Pollack, Stanley Kubrick… dat zijn de grote filosofen van onze tijd.

Je kent Baz al van ‘Moulin Rouge!’.Heb je daarom meteen toegehapt?

Kidman: Eigenlijk wel. Zelfs als hij me voor een piepklein bijrolletje zou vragen, zou ik onmiddellijk ‘ja’ zeggen. Bovendien droomde ik er als klein meisje al van om ooit in zo’n film te mogen spelen, een die mijn land viert én een mooie liefdesgeschiedenis is. Dat soort films sterft ook uit. Zulke grote opzwepende avonturenfilms waarin je de wind voelt waaien en je de personages door het landschap verscheurd ziet worden, maken ze niet meer.

In de film word je een vervangmoeder voor het Aboriginaljongetje Nullah, een rol voor nieuwkomer Brandon Walters. Hoe verliep jullie samenwerking?

Kidman: Brandon is geen acteur en heeft ook helemaal niet die pretentie. Tijdens de repetities liet ik hem gewoon bij me komen waardoor zijn schuchterheid beetje bij beetje weg-ebde en hij uiteindelijk ook zijn verhaal begon te doen. Waar hij vandaan komt. Wat de gewoontes van zijn familie zijn. Zulke dingen. Brandon acteert – of beter: reageert – puur op instinct, maar in de loop der weken kon ik gelukkig een diepe vertrouwensband met hem opbouwen. Het was magisch om de wereld door zijn ogen te ontdekken. Dankzij hem heb ik ook enorm veel opgestoken over de Aboriginalcultuur.

Slotvraag: Wat was het lastigste aan deze film?

Kidman: Niet van mijn paard vallen! Als je dan eindelijk het geld hebt en je die grandioze droomfilm kunt maken, wil je niet van je paard vallen. Dan breek je misschien je arm en valt het hele project in duigen. Hetzelfde gold voor Hugh. Je moet die druk niet onderschatten. Aan de ene kant wil je zo authentiek mogelijk zijn – en dus stond ik erop om zelf te paardrijden – maar aan de andere kant wil je vooral het einde van de opnames halen. En dan het liefst zo gezond mogelijk.

Door DAVE MESTDACH

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content