De ballen van Clark Gable – Seks is de motor van deze dubieuze schandaalbiografie, waarin ladykiller en Hollywoodicoon Clark Gable als biseksueel ontmaskerd wordt.

David Bret, JR Books, 288blz.

‘ A gay for pay.’ Zo noemt de controversiële auteur David Bret de viriele en archetypische macho Gable als die in zijn jonge jaren in Hollywood arriveert. Een opportunist die met iedereen zou slapen als het zijn carrière kon dienen. Of in de woorden van Marlene Dietrich: ‘ Anything that had a hole and the promise of a couple dollars.’

Vanaf het moment dat er in dit boek een naam gedropt wordt, weet je twee regels later iets meer over haar of zijn seksuele geaardheid. Om maar te zeggen dat deze biografie meer geïnteresseerd is in wie er in Hollywood bed- en toiletgeheimen gedeeld heeft en wie de ster van It Happened One Night, Gone With the Wind en The Misfits seksueel veroverd heeft (een kleine opsomming: acteurs Earl Larimore, Rod La Rocque en William Haines, journalist Ben Maddox en actrices Joan ‘ Balls, he had ‘em’ Crawford en zijn latere vrouw Carole Lombard). Clark Gable: Tormented Star bevat dan ook weinig analyses van de films of acteerprestaties van Gable, laat staan enig kritisch perspectief. Interessante opmerkingen zoals dat Gable een veel betere acteur zou zijn geweest als hij zijn vrouwelijke kant niet pijnlijk verborgen had, lees je veel te weinig. De manier waarop de MGM-publiciteitsmachine alle mogelijke schandalen onder het tapijt moest vegen, is dan wel weer intrigerend.

Toch is het boek vooral een opsomming van pikante geruchten, gevatte oneliners en sappige anekdotes die tot de Hollywoodfolklore zijn gaan behoren. En dat die vaak smeuïg en onderhoudend zijn, spreekt voor zich. Biseksuele triootjes aan boord van de SS Pan America, een pijpscène op de herentoiletten in het Beverly Wilshire Hotel of actrice Jeanette MacDonald die ruwe look eet voordat ze Gable in San Francisco moet kussen om haar adem slechter te laten ruiken dan die van de ster ‘met zijn olifantenoren’ (aldus MGM-baas Louis B. Mayer): het staat er allemaal in. Dat ‘ he-man’ Gable, zoals Bret beweert, publiek homofoob (onder anderen tegen George Cukor) en ultramacho was als reactie op het feit dat zijn vader hem een sissy noemde en om zijn biseksualiteit te verbergen in een tijd toen je je carrière kon vernietigen door je te outen: we willen het graag geloven. De roddelachtige manier waarop het in dit boek soms geformuleerd wordt zonder dat er veel bronnen worden vermeld, maakt er echter veeleer een razend vlot voorbeeld van tabloidjournalistiek van dan een inzichtrijke en openbarende biografie.

Luc Joris