SCHROBBEN OP EIGEN RISICO – Op ‘Humor Risk’ legt Cass McCombs andermaal de ziel bloot van al wie zijn zwerftocht door het land van verloren hoop en vergane glorie kruist.

Humor Risk

indierock

Domino

Openingszinnen: soms zijn het taaie, zich weerspannig tegen het blad vlijende teven. Wanneer ons zomaar een prachtexemplaar gepresenteerd wordt, slaan we zo’n gebaar vanzelfsprekend niet af: ‘Love thine enemy/But hate the lack of sincerity’, aldus klinkt de eerste regel op Humor Risk van Cass McCombs. Erudiet, bedachtzaam, meerduidig en radicaal oprecht, de Californische bard en zijn songs ten voeten uit.

Een geval apart, die McCombs. Hij leeft zonder vast adres, maar geeft bij voorkeur interviews per handgeschreven brief. Eveneens volstaat een zelf geadresseerde enveloppe om zijn liedjesteksten te mogen uitpluizen. Die zijn vaak doorweekt van tristesse, bangelijk confronterend en hyperpersoonlijk, maar nooit autobiografisch, wegens geïnspireerd door close encounters met vrienden en vreemden onderweg. Een uitwisseling van parabels en open wonden. Totems voor gevoelens, citeren we. In andere woorden: een folkartiest pur sang.

Met elk nieuw album – de teller staat op zes – begaat hij een hold-up op het zich de eelt van de ziel schrobbende Amerika. McCombs is een veelpleger: na het in april verschenen, lichtjes fabuleuze Wit’s End is Humor Risk dit jaar z’n tweede wapenfeit. Platenstal Domino heeft beide albums in een voordelige bundel in de aanbieding, een ideetje voor wie in Sinterklaas én goudeerlijke indierock gelooft. Referenties? McComs vinkt zowel de sardonische New Yorkshuffle van Lou Reed, de op tere plekken mikkende emopop van Big Star en Elliott Smiths melodieuze maskerades aan. En laten we ook Gram Parsons niet vergeten.

Weet wat u in huis haalt, want McCombs schildert exclusief in aardedonkere tinten. In The Same Thing zijn liefde en pijn het yin en yang aan de uiteinden van hetzelfde zeel. Mystery Mail is het uitgebreide relaas tussen twee pennenvrienden waarvan één met uitzicht op levenslang en To Every Man His Chimera is een bitterzoete biecht tussen twee tot elkaar veroordeelde exen – ‘another friend like that I can’t afford’. Zelfs tijdens een gemoedelijke lofzang aan het roodborstje als Robin Egg Blue is de schaduw van het serpent nooit veraf. ‘I either want my songs dug up or vanish entirely, time will tell’, liet McCombs via briefpapier aan een journalist weten. Graven of laten verdampen dus. Doe toch maar het eerste.

DOWNLOADTIP

The Same Thing

Robin Egg Blue

Love Thine Enemy

JONAS BOEL