Rembrandt (Alexander Korda, VS 1936)

Korda’s visueel sublieme biopic is rouwend van toon en begint wanneer Rembrandt (een schitterende Charles Laughton) zijn eerste geliefde vrouw verliest en de armoede nabij is.

Utamaro o meguru gonin no onna (Kenji Mizoguchi, JAP 1946)

Vijf Vrouwen rond Utamaro ontleent zijn titel aan het drieluik Hideyoshi en zijn vijf concubines van de 18e-eeuwse Japanse schilder-printkunstenaar Kitagawa Utamaro, een werk waarvoor hij in 1805 in de cel belandde.

Moulin rouge (John Huston, VS 1952)

Een prachtige film, die het verdriet van Toulouse-Lautrec (José Ferrer die bijna de hele film op zijn knieën zit) breed uitmeet en diens oeuvre oproept in grandioze kleurenfotografie.

Lust for Life (Vincente Minnelli, VS 1956)

Wie kan Kirk Douglas’ vertolking van Van Gogh ooit vergeten, in een film van de meest picturale Hollywoodregisseur (An American in Paris!)?

Les amants de Montparnasse 19 (Jacques Becker, FR 1958)

Erg terneerdrukkend, visueel verbluffend drama in zwart-wit over miskenning en artistieke wanhoop: Gérard Philipe is onvergetelijk als Amedeo Modigliani, berooid, verslaafd en verliefd in zijn laatste levensjaren.

The Agony and the Ecstacy (Carol Reed, VS 1965)

‘When will it end?’, roept paus Julius II (Rex Harrison). ‘ When I’m finished’, gromt een krom gewerkte Michaelangelo (Charlton Heston) van op zijn stelling in de Sixtijnse kapel.

Andrei Rublyov (Andrei Tarkovski, USSR 1969)

Tarkovski’s film over de 15e-eeuwse iconenschilder voltrekt zich als een duistere droom in zwart-wit die finaal openbreekt in de kleurenpracht van het werk

Edvard Munch (Peter Watkins, GB 1974)

Unaniem bejubeld als een van de beste biografische films over een kunstenaar, wisselt Watkins de periode 1884-1894 uit het leven van de sombere, Noorse proto-expressionist af met flashbacks naar zijn trieste jeugd.

A Bigger Splash (Jack Hazan, GB 1974)

De titel verwijst naar een van David Hockneys befaamde werken van een Californisch zwembad, dit documentarisch filmessay zoekt de essentie van de Britse popartkunstenaar (die zichzelf speelt) via zijn breuk met minnaar-model Paul Schlesinger.

Frida, naturaleza viva (Paul Le Duc, 1984)

Elliptische bio van de Mexicaanse kunstenares (1907-1954) en actueel popicoon, met Ofelia Medina in een buitengewone vertolking.

Caspar David Friedrich – Grenzen der Zeit (Peter Schamoni, D 1986)

Een obsederende studie van 19e-eeuwse Duitse Romantiek via de geschriften en schilderijen van Caspar David Friedrich en zijn kunstgezel Carl Gustav Carus.

Caravaggio (Derek Jarman, GB 1986)

Meer een ‘act of vandalism’ dan een film, luidde het vonnis van een recensent over dit uitdagend werk van experimenteel filmmaker en schilder Jarman. Caravaggio werkt, vecht, moordt en sterft in één biseksuele roes.

Vincent and Theo (Robert Altman, VS 1990)

‘I can live without God, I can’t live without painting’, roept Tim Roth, een door rauwe scheppingsdrang verteerde Vincent, die Altman laat contrasteren met broer Theo (Paul Rhys).

Van Gogh (Maurice Pialat, FR 1991)

Jacques Dutronc is Van Gogh in Pialats 158 minuten aanslepende portret dat breekt met het romantische beeld van de kunstenaar en bewust banaliserend realisme nastreeft.

Carrington (Christopher Hampton, GB 1992)

Emma Thompson is schilderes Dora Carrington (1893-1932) in het debuut van scenarist Hampton, een film over Carrington en haar ware liefde, auteur Lytton Strachey.

Basquiat (Julian Schnabel, VS 1996)

Hippe prent over de 19-jarige graffitischilder Jean-Michel Basquiat (Jeffrey Wright), die na een leven in een kartonnen doos in Andy Warhols wereld wordt opgenomen.

Surviving Picasso (James Ivory, VS 1996)

In Le mystère Picasso (1956), de docu van Henri-George Clouzot, komt u meer te weten over de meester, wiens verhouding met Françoise Gilot de focus vormt van Ivory’s academische film. Anthony Hopkins is Pablo.

Artemisia (Agnès Merlet, FR 1997)

Artemisia Gentileschi (1593-1653) was een van de eerste vrouwelijke schilders, in elk geval de eerste die in de Renaissance een opdracht kreeg. Merlets sensueel verkennende film biedt Valentina Cervi als Artemisia.

Pollock (Ed Harris, VS 2000)

Kunst als bevrijding: de fysiek gelijkende acteur Ed Harris traceert het leven van ‘Jack the Dripper’, de abstract-expressionist en manisch-depressieve alcoholist die op 44-jarige leeftijd omkomt in een zelfmoordcrash.

(J.S.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content