BROADCHURCH

Elke donderdag, 21.05 – Vitaya

Dat Vitaya nu ook de liefhebber van Britse fictie wil bedienen, weet u al sinds de opmerkelijke programmering van Jakob Verbruggens The Fall bij dit kleine zusje van vtm. Die reeks wordt vanaf deze week opgevolgd door Broadchurch, een misdaadserie over hoe de moord op een 11-jarige jongen een rustig kustdorpje opschrikt. Schrijver van Broadchurch is Chris Chibnall, die eerder al meewerkte aan de sciencefictionseries Doctor Who en Torchwood.

Je omschreef Broadchurch onlangs als ‘a labour of love’. Hoezo?

CHRIS CHIBNALL: Ik heb deze reeks niet in opdracht geschreven maar puur voor mezelf. Op die manier hoefde ik me niet naar richtlijnen te schikken. Ik wist wat ik wilde: een langer verhaal met een eigen, aparte toon. Ik koos zelf de arena, een kuststadje in het graafschap Dorset, en ik had ook de handen vrij om een ruime ensemblecast samen te stellen. De complexiteit boeide me, een heel spectrum van personages creëren, elk met zijn eigen opvattingen, en dan bedenken hoe ze elkaar beïnvloeden.

Waarom Dorset?

CHIBNALL:(lacht) Omdat ik er woon, en omdat ik het daardoor goed ken. Dorset is nog steeds een zeer op landbouw gericht graafschap. Zeer weids ook. Hier loopt geen snelweg door, waardoor de grote steden toch een stuk verder af liggen. Dorset heeft zijn eigen karakter behouden, en daar zijn de inwoners best trots op. Op enkele wat grotere steden na zijn de woonplaatsen in Dorset hoofdzakelijk wat wij market towns noemen: kleine, hechte gemeenschappen rond een plein, waar vandaag nog steeds een wekelijkse marktdag plaatsvindt.

Heeft de naam Broadchurch een specifieke betekenis?

CHIBNALL: Het is een typische naam voor een plek in Dorset. Broadchurch bestaat niet echt, maar de naam is wel een samenvoeging van twee werkelijke plaatsen, Broadoak en Whitchurch. Dat heb ik afgekeken van Thomas Hardy, de victoriaanse schrijver die zich ook vaak baseerde op zijn geboortestreek Dorset. Al kreeg die in zijn verhalen de naam Wessex. Als knipoog naar Hardy opereert in Broadchurch de Wessex Police.

En het hoofdpersonage is politie-inspecteur Alec Hardy, gespeeld door David Tennant, die een paar jaar geleden gestalte gaf aan het Britse tv-icoon Doctor Who. Had hij je voorkeur?

CHIBNALL: Reken maar. Broadchurch is mijn derde samenwerking met David na Doctor Who en United, een film over een waargebeurde vliegramp (in 1958 in München, nvdr.) met voetbalteam Manchester United. Samen met regisseur James Strong vormen we zowat een triumviraat. David is een geweldig slimme acteur, een van de meest veelzijdige in het Verenigd Koninkrijk. Hij kent geen beperkingen en vraagt ook bij elke samenwerking: ‘Laat mij iets anders doen.’ Met zijn vertolking weet hij ook altijd precies de juiste accenten te leggen. Plus, hij is ook nog eens een fijne mens om mee samen te werken. Wat wil je nog meer?

Klopt het dat je de meeste acteurs in Broadchurch in het ongewisse liet over de waarheid achter de moord?

CHIBNALL: Allemaal! Elke acteur kreeg niet meer informatie dan nodig was om zijn of haar rol te kunnen vertolken. Dat had ik mij van bij het begin voorgenomen en tot mijn aangename verrassing stapte elke acteur daar meteen in mee. Dat idee was gegroeid vanuit een buikgevoel dat acteurs er misschien wel geloofwaardig door zouden gaan acteren. Door te spelen met de grenzen van het misdaadgenre, dat toch wel al wat platgetreden paden kent, wilden we het fris houden. En dat lijkt te zijn gelukt. Op dit eigenste ogenblik zit ik in mijn tuin in Dorset een tweede reeks uit te tekenen. Inspiratie zat: het eerste seizoen vormt dan wel een afgerond verhaal, zoals bij een goed boek leent Broadchurch zich tot meerdere volumes.

HANS VAN GOETHEM