Laatste werk: The Crow (1994)
31 maart 1993 in Wilmington, North Carolina
Leeftijd bij overlijden: 28 jaar
Acteur
‘Ik wil te allen tijde vermijden dat er gewonden vallen op geweldfilmsets. In veel films speelde ik al agressieve scènes, maar in The Crow voel ik voor de eerste keer dat het geweld echt verantwoord is.’ Tragischer kán niet: kort na Brandon Lees laatste interview wordt hij ‘verantwoord’ vermoord op de set. Met een pistool, niet eens met een samoeraizwaard, een passender einde voor een martial artist als hij. Het rekwisietenteam zat in tijdsnood en had niet gemerkt dat er in de geweerloop nog een echte kogel vastzat, een overblijfsel van een vorige scène. De bevoegde pyrotechnicus van The Crow was die dag vroeger naar huis. Hij droeg de verantwoordelijkheid over aan een onervaren assistent, die helaas niet wist dat je voor en na elke actiescène alle pistolen moet checken.
Toen Michael Massee op de set een losse flodder schoot naar Brandon Lee, lanceerde hij ook de geblokkeerde kogel. Het projectiel doorboorde Brandon Lees buik en wervelkolom. ‘De regisseur had op het laatste moment de plot nog veranderd. Ik móést Brandon niet eens neerschieten. Er kwam normaal geen geweer aan die scène te pas’, zei tegenspeler Michael Massee na de tragedie. Lee verloor enorm veel bloed,en werd in allerijl naar Wilmington Hospital afgevoerd. Daar overleed hij twaalf uur later aan zijn verwondingen. Natuurlijk staken vermoedens van kwaad opzet de kop op. Zeker omdat ook zijn vader Bruce Lee na Enter The Dragon in dubieuze omstandigheden was gestorven . Lees moeder heeft het productieteam nog voor de rechter gesleept wegens nalatigheid, maar de zaak werd geklasseerd. Lees dood was officieel een dom ongeluk.
Op het moment van het drama was de film op acht draaidagen na afgewerkt. Sofia Shinas, Lees tegenspeelster, stapte meteen uit de productie. Michael Massee, de onfortuinlijke schutter, was in shock en kwam een jaar Hollywood niet meer in. Maar twee dagen later – Lee was nog niet eens begraven – besliste de producent het project toch voort te zetten, ‘als hommage aan Brandon Lee’. Lees: omdat er al zoveel geld in was geïnvesteerd én het drama de kassa wel eens zou kunnen spekken. Twee stand-ins, veel digitale beeldmanipulatie, ettelijke scenarioveranderingen, twintig draaidagen en acht miljoen dollar later kon de prent toch afgewerkt worden. Voor sadistische Youtubefans: de footage van de echte moordscène haalde de film níét. Dat beeldmateriaal werd vernietigd op de set, nu wél door de bevoegde pyrotechnicus.
En de tragiek rond The Crow houdt niet op. De opnames waren gestart precies op Lees laatste verjaardag, toen hij ook al verloofd was met Eliza Hutton, de castingverantwoordelijke die ook voor The Crow werkte. Zeventien dagen na de opnames zouden ze in Mexico trouwen. De tekst die hij voor zijn trouwinvitatie had gekozen, kwam uiteindelijk op zijn grafsteen terecht. ‘Omdat we niet weten wanneer we zullen sterven, beschouwen we het leven als een onuitputtelijke bron’, was de griezelig toepasselijke eerste zin. The Crow moest de film worden waarmee Brandon Lee definitief uit de schaduw van zijn beroemde vader zou treden. Die werd in de seventies bekend om zijn martialartsgevechtsfilms. Brandon Lee probeerde diezelfde toer op te gaan, maar de tijden waren definitief veranderd: in de jaren 80 en 90 draaiden actiefilms niet meer rond subtiele Chinese gevechtskunst, maar rond macho’s die elkaar koelbloedig neerknallen. Desnoods zelfs per ongeluk.
THIJS DEMEULEMEESTER
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier