Belpop: Clouseau
Maandag 25/10, 21.10 – Canvas
Statistisch gezien zou haast half België – of wat er tegenwoordig nog van overblijft – al minstens een keertje een van Clouseaus schier eindeloze reeks Sportpaleisconcerten hebben bijgewoond. Aldaar hebben ze dan ook ongetwijfeld hits als Anne, Brandweer, De nobelprijs, En dans en zo meer meegebruld. Reden te meer om een Belpop-aflevering aan hen te wijden. Regisseur Olivier Wille stond in Antwerpen misschien niet mee te hossen, maar: ‘Iedereen is vertrouwd met hun repertoire.’
Enkele grote Clouseaufans op de redactie?
Olivier Wille: Een kwarteeuw popgeschiedenis, daar kun je niet zomaar omheen. Weinig Belgische bands kunnen een dergelijk palmares voorleggen – ook wat de platenverkoop betreft. Hun nummers zijn intussen toch zowat gemeengoed. Zelfs mijn zoon van tien heb ik er al op kunnen betrappen dat hij Anne luidkeels meezingt.
Is Clouseau niet wat te – en excuseer ons het vieze woord – populair voor de meerwaardezoeker op Canvas?
Wille: Je mag ze muzikaal zeker niet onderschatten. Plus: de manier waarop zij zichzelf hebben weten te promoten, verdient óók een pluim. Hun eerste singles verkochten voor geen meter: de weinige honderden exemplaren die verdeeld werden, eindigden bij vrienden en familie. Je kunt niet anders dan bewondering hebben voor hun marketinginzicht. Hoeveel andere bands zouden hun demootje opsturen naar Marktrock, om als ze dan mogen spelen de hele stad vol te hangen met affiches: ‘Clouseau komt. U toch ook?’?
Dat Koen en Kris al zo lang meedraaien betekent ook dat mensen het gevoel hebben hen te kennen. Toch nog enkele lijken uit de kast gehaald?
Wille: Dat lijkt me sterk uitgedrukt. (Lacht) Al hebben we wel enkele verrassende dingen ontdekt. Neem nu Daar gaat ze, toch een van dé grootste hits van Clouseau. Wel, hun toenmalige platenbons wilde dat niet eens op hun album zetten, hij vond het ‘niet commercieel’ genoeg. De jongens hebben er echt voor moeten vechten – en terecht. En dan nog iets: oorspronkelijk was Veerle Wauters de zangeres van de groep. Koen heeft zelfs een tijdje Clouseau verlaten, tot Veerle voor haar werk naar het buitenland trok.
Over de voormalige gillende meisjes zullen weinig misverstanden bestaan. Blikken jullie terug op de Clouseaugekte van eind jaren 80?
Wille: Veel van die gillende meisjes zullen tegenwoordig nochtans ontkennen dat ze toen haast in zwijm vielen. (Lacht) Voor ons is het vooral de aanleiding om het over de gevolgen van die heisa te hebben, ze heeft immers wel voor spanningen binnen de groep gezorgd. Niet elk lid zag het zitten om elke week richting Tien om te Zien te rijden.
Eigen aan ‘Belpop’ zijn de getuigen. Wie mag deze week de goede zaak komen bepleiten?
Wille: Behalve Koen en Kris? Onder meer voormalige groepsleden Karel Theys en Bob Savenberg zijn van de partij, net als zus Veerle en zelfs hun vroegere huisarts. Niet om medische redenen, neen. (Lacht) Hij blijkt de schrijver van Anne te zijn, toch het nummer waarmee ze zijn doorgebroken. Jean Blaute heeft het over hun broederkracht, maar een van de mooiste complimenten komt van Raymond van het Groenewoud. Die wilde dat hij Daar gaat ze zélf had gecomponeerd.
Hebben ze na die 25 jaar – met onder andere meer dan tien rondjes Sportpaleis – nog grote ambities?
Wille: Wel, dit jaar spelen ze een laatste keer ten dans in het Sportpaleis, en dan nemen ze even rust. Verder verklappen ze verbazend weinig. Na vijfentwintig jaar succes noemen ze zichzelf nu met een knipoog ‘een voetnoot in de Vlaamse popgeschiedenis’, waar ze dan aan toevoegen dat ze nog voor een uitroepteken willen zorgen. Wat dat ook moge betekenen. (Lacht)
Barbara De Coninck
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier