Maandag 27/2, 21.10 – Canvas

Vreemd dat er nu pas een Belga Sport aan Jan Ceulemans wordt gewijd, al kiezen de makers ook voor ‘de Caje’ voor een minder bekend verhaal. ‘We keren terug naar 1982’, vertelt Luc Kempen, die samen met Bart Matthys en Jo Badisco achter de aflevering zit. ‘Jan Ceulemans ging door een heel moeilijke periode bij Club Brugge, dat in de Belgische competitie tegen de degradatie vocht. Tegelijk trapte hij op het wereldkampioenschap in Spanje een succesperiode op gang voor de Rode Duivels. En dan te bedenken dat hij een jaar eerder bij AC Milan had kunnen tekenen.’

Waarom deed hij dat niet?

LUC KEMPEN: Een combinatie van verschillende redenen. De club was toen nog niet het AC Milan van Berlusconi en heeft in 1982 uiteindelijk een slecht seizoen gespeeld. Ceulemans moet dat aangevoeld hebben, al heeft hij het niet laten merken. We zijn in Milaan gaan filmen en daar herinneren ze zich Ceulemans als de voetballer die met het vliegtuig kwam, handjes schudde, maar terugkeerde met de mededeling dat hij toch niet zou tekenen. (Lacht) En daar ligt volgens omstanders de andere reden: Ceulemans schrok terug voor het avontuur.

Is dat de aard van het beestje?

KEMPEN: Ja, en misschien wel de Vlaamse volksaard. Ceulemans had het talent: hij werd na het EK van 1980 opgenomen in het dreamteam van alle topspelers. Toch heeft hij nooit over de landsgrenzen gekeken. Volgens vrienden heeft Jan nooit beseft hoe goed hij wel was. Plus: hij was hier gelukkig – en ‘hier’ staat dan voor de Kempen. We hebben een oude foto teruggevonden waarop je Jan ziet kaarten met een groepje oudere mannen. Elke vrije namiddag keerde Jan terug naar Lier om er onder zijn oude vrienden te zijn. Je krijgt de jongen uit de volkswijk, maar je krijgt de volkswijk niet uit hem.

Als trainer heeft hij het bij Westerlo nu niet onder de markt. Mogen we hem, met die melancholische kop, een tragische figuur noemen?

KEMPEN: Dat gaat misschien net iets te ver, zeker omdat Ceulemans tot nu toe bij elk moeilijk moment heeft weten recht te krabbelen. Zo was het toch in 1982, al vraag ik mij af of het hem zal lukken bij Westerlo, dat nu tegen de degradatie knokt. Hij kan misschien met zijn spelers naar Belga Sport kijken om er inspiratie uit te putten.

Inmiddels raakte bekend dat ‘Belga Sport’ een vervolg krijgt. Al plannen?

KEMPEN: Altijd, maar laat ons maar in stilte verder werken. Ik zie onze Belga Sport-ploeg graag als een dier dat voor een tijdje onder een steen verdwijnt om te wroeten in een wat complexer verhaal, zoals bovenvermelde passage in de carrière van Jan Ceulemans.

Soms niet tot jullie frustratie? Bij die mooie ‘Belga Sport’ over Rudy Dhaenens werd niet onthuld wat er in zijn hoofd speelde toen hij in zijn kampioenentrui niet meer vooruitkwam.

KEMPEN: Tja, als je een documentaire maakt over iemand die overleden is, weet je dat die zelf zijn verhaal niet meer kan doen. Al maakte de getuigenis van Rudy’s vrouw Greta veel goed. Zij heeft die aflevering vooraf bekeken met hun kinderen. Dochter Claudia zei nadien: ‘Straf van onze pa.’ Mooi toch?

HANS VAN GOETHEM