Zonder veel tamtam verkoopt de vaderlandse metaltrots Channel Zero liefst zeven keer de Ancienne Belgique uit, na een oorverdovende stilte van dertien jaar dan nog wel. Hoe is dat mogelijk? En waar blijft de opvolging eigenlijk? ‘Metalbands genoeg, maar veel hoogvliegers zitten er niet tussen.’

Welgeteld 49 minuten: zo lang duurde het vorige zomer om alle kaartjes voor de drie reünieconcerten van Channel Zero op 22, 23 en 24 januari in de Brusselse Ancienne Belgique aan de man te brengen. Veel ruchtbaarheid kreeg de aankondiging nochtans niet. Maar kijk: ook voor de vier in allerijl toegevoegde extra data – waarvan er één werd gereserveerd voor fans met een handicap – overtrof de vraag het aanbod. Een geval van collectieve gekte? ‘Mijn dochter van twee staat hier luchtgitaar te spele terwijl ze aan ’t headbange is!’, meldde één enthou-siasteling op de AB-website, ‘ Come on Channel Zero!!!! Les Liègeois seront de la partie pour votre retour…’ een tweede. ‘Zoek nog twee tickets voor eender welke dag!’ postten zo’n honderd anderen. En dat voor een metalband die er in 1997 moegestreden het bijltje bij neerlegde, nadat een Europese tournee in het voorprogramma van Body Count niet de verhoopte internationale doorbraak had teweeggebracht.

‘Als je de hele geschiedenis van de Belgische metal bekijkt, vormt Channel Zero daarinde top’, offreert Peter Rotthier, hoofdredacteur van metalzine Mindview, een verklaring. ‘Over een reünie werd al lang gesproken. Als die dan plots een feit is, willen alle oude fans die natuurlijk meemaken. Komt daarbij dat heel wat jonge mensen nooit de kans hebben gekregen om Channel Zero live aan het werk te zien. Als veertienjarige luisterden ze naar Studio Brussel, dat er overigens mee voor heeft gezorgd dat de band tot ver buiten de metalwereld populair is geworden. Maar daarom mochten ze nog niet allemaal naar een concert.’

Ook Channel Zerozanger Franky De Smet-Van Damme gewaagt van een wonderbaarlijke vermenigvuldiging. ‘Dat veel van onze vroegere fans blijkbaar ook hun kinderen zullen meebrengen, hadden we niet zien aankomen. En dan hádden we al zo’n stevige fanbasis. Ik zeg het niet omdat wij ooit op Torhout/Werchter hebben gespeeld, maar wij waren een band van het volk. Nu wordt duidelijk dat al die mensen ons vroeger wel echt goed gevonden moeten hebben.’

Loyaal

Wat eveneens duidelijk is: als Channel Zero deze week even begeesterd zal spelen als Franky DSVD ons te woord staat, mogen de veertienduizend gelukkige kaartjeshouders zeven opeenvolgende bommen verwachten. Geen antwoord of de West-Vlaming gooit er wel ergens de zinsnede ‘het plaatje klopt’ tussen. Niet dat hij daar geen reden toe heeft. Nadat de oorspronkelijke gitarist Xavier Carion moest afhaken wegens gehoorschade, diende de Vlaams-Brussels-Waalse band snel een waardige vervanger klaar te stomen. Dat is uiteindelijk Ex-Soulfly snarendrijver Mikey Doling geworden. En, Franky? ‘Het plaatje klopt. Met Mikey erbij zijn we in staat de machine perfect te doen draaien. Of we ook nieuwe muziek zullen opnemen? De kans is groot, ja.’ Maar voor het zover is, dient de huidige hype nog naar zijn logische conclusie te worden gedreven. Het gonst dan ook van de geruchten dat Channel Zero komende zomer ofwel op Graspop, dan wel op Rock Werchter zal mogen uitpakken. ‘Mij lijkt dat best realistisch’, zegt De Smet-Van Damme. ‘Als de vraag komt, weten we dat we er klaar voor zijn.’

Volgens Bart Alfvoet, hoofdredacteur van het webzine zwaremetalen. com, kan Channel Zero zijn concertagenda gerust nóg wat zwarter inkleuren. ‘Als er nog méér concerten worden aangekondigd, zullen die óók uitverkopen, daar ben ik van overtuigd. Niet vergeten dat er een Facebookgroep opgericht is die om de hereniging van Channel Zero vroeg. Bovendien weet nog niet eens iedereen dat Channel Zero weer samen is. Houd er rekening mee dat metalheads per definitie loyaal en -nostalgisch ingesteld zijn. Heel veel onder hen hebben nog een Channel Zero-T-shirt in de kast hangen, en zijn nu heel blij dat ze dat nog eens kunnen aantrekken. En deze keer níét om in de tuin te werken. ( Lacht)’

Durven

De jaren 80. Wallonië had Cockerill-Sambre, Vlaanderen bood weerwerk met Cyclone, Ostrogoth, Killer, After All en makkelijk nog honderd andere kleinschalige metaalfabriekjes. ‘Leeft metal vandaag weer in Vlaanderen?’ is dus een verkeerde vraag. Leeft het méér dan vroeger, willen we weten. Peter Rotthier, hoofd-redacteur van het digitaal rock-metal-tijdschrift Mindview, vindt van wel. ‘Er komt veel volk opdagen op grote concerten, en de underground kent zijn vaste publiek. Erg georganiseerd is het wel niet. Als er tien concerten zijn in één weekend, scheuren ze alle tien hun broek. Is er maar eentje, dan hebben ze in dat zaaltje geluk.’

Wanneer we Graspoporganisator Peter Van Geel vragen om het Vlaamse metallandschap te overschouwen, horen we hem niet lachen. ‘Wij hebben vier podia en we willen de Belgische metalscene gerust een duwtje in de rug geven. Maar veel hoogvliegers zitten er niet in het pak, daar moeten we eerlijk in zijn. Bitter weinig groepen geraken hier van de grond, laat staan in het buitenland. Tja, je moet het ook durven om je baan opzij te zetten om aan een internationale carrière te werken. Channel Zero is echt wel een grote uitzondering geweest.’

Rotthier beaamt. ‘Ik ken Franky al lang, en hij heeft er echt álles aan gedaan om met Channel Zero vooruit te geraken. Die gedrevenheid missen vele groepen hier. Er wordt wel goede metal gemaakt, maar men moet er ook iets voor dóén. Te veel bands denken dat alles vanzelf komt. Sinds onze overschakeling naar een digitale versie hebben wij een reeks waarin we afwisselend aan een Belgische en een Nederlandse jonge metalband aandacht besteden. Welnu, van de tien bands die onze journalist om een interview vraagt, is er misschien één die antwoordt. Dan krijg je promotie in de schoot geworpen, grijp dan toch die kans! Tja, desinteresse, zeker?’

Bart Alfvoet kent nochtans enkele Belgische bands die goed genoeg zijn om in het buitenland potten te breken. ‘Aborted, bijvoorbeeld, speelt een vorm van death metal die internationaal behoorlijk hoog wordt ingeschat: het was de eerste Belgische groep die op Wacken Open Air stond, een Duits metalfestival dat over drie dagen 80.000 toeschouwers trekt. Maar dan heb je het natuurlijk over een extreme vorm van metal, dus doorstoten naar de mainstream zit er niet in. Ook Ancient Rites en de Limburgse blackmetalrevelatie Gorath gaan al eens voor enkele weken over de grens spelen.’

Spoil Engine

Mooi allemaal. Maar als we het goed begrijpen, hoeven we onze adem niet in te houden voor een Vlaamse metalband die in de voetsporen van Channel Zero uit het verdomhoekje kan breken. ‘Door de jaren heen heb ik geregeld over een groep gelezen dat die de nieuwe Channel Zero zou zijn, maar telkens vond ik de vergelijking op zijn zachtst gezegd ongelukkig gekozen’, zegt Franky DSVD. ‘Voor de duidelijkheid: dat bedoel ik niet als een waardeoordeel over die bands. Ik heb veeleer de indruk dat sommige promolui bij platenfirma’s dat een goede aanhef vonden van de bio van een of andere jonge band. Zo van: we gooien dit even omhoog en hopelijk mist het zijn effect niet. Dat is natuurlijk mogelijk, maar zoiets kan ook als een boemerang in je gezicht terugkeren.’

Na enig aanporren krijgen onze gesprekspartners toch één kanshebber over de lippen: Spoil Engine. ‘Dat is een groep uit West-Vlaanderen die moderne metal maakt à la Machine Head en Slipknot’, legt Peter Rotthier uit. ‘Die jongens hebben pas getekend bij Roadrunner, in het genre toch een van de grotere en betere labels. Als zij het geluk zouden hebben om met een grote band op tournee te kunnen, hebben ze de potentie om groterte worden dan Channel Zero ooit geweest is. Makkelijk zal dat hoe dan ook niet worden. Alle leden hebben een gezin en een vaste baan. Wat moet je dan doen als je de kans krijgt om drie maanden lang in Amerika te gaan spelen? Nu, 99 procent kans dat zij ervoor zouden gaan. Maar er moet er maar één tussen zitten die bezwaar heeft, en je hebt een heel andere situatie.’

Dat een metalgroep uit het onbeduidende België niet op een-twee-drie het buitenland heeft veroverd, moet je Franky DSVD niet meer vertellen. ‘We hebben heel veel energie in die laatste tournee gepompt, maar plots waren we opgebrand. De optredens draaiden goed, maar de promotie volgde niet. Oké, dat kost bakken geld en je spreekt hier over een compleet Europees territorium. Daar kun je als band moeilijk in tussenkomen. Het moet ook een beetje meezitten. Op de duur ontstaat er onvrede, en voor je het weet staan de meningen haaks op elkaar. Aan onze cd-verkoop hebben we ook nooit een cent verdiend. Veel mensen dachten dat wij klaar waren om naar Zuid-Frankrijk te verhuizen, maar we hadden amper genoeg geld om onze tank vol te gooien. ( Lacht) Dat is dus het verhaal dat je als would-be professionele band mag verwachten. Je neemt hoe dan ook een risico. En je moet, zoals wij, wat geluk hebben. De juiste band op het juiste moment zijn. Als die jongen van Live niet ziek was geworden, hadden wij nooit in hun plaats op Torhout/Werchter gestaan. Maar goed, je moet het op die momenten ook nog kunnen waarmaken, hé. Als dat lukt, leef je in een droom.’

Channel Zero

7 x live in AB vanaf 22/1 – alle shows uitverkocht

Door KURT BLONDEEL

Peter Rotthier (Mindview): ‘Als Spoil Engine het geluk zou hebben om met een grote band op tournee te kunnen, hebben ze de potentie om groter te worden dan Channel Zero ooit geweest is.’

Franky DSVD: ‘Ik heb geregeld over een groep gelezen dat die de nieuwe Channel Zero zou zijn. Telkens vond ik de vergelijking op zijn zachtst gezegd ongelukkig gekozen.’