Duur behang – De verfilming van Ian McEwans bestseller ‘Boetekleed’ is haute couture op pellicule, maar véél zit er niet onder.
Joe Wright met James McAvoy, Keira Knightley, Romola Garai, Brenda Blethyn, Vanessa Redgrave
Chique decors, sexy leads en grote emoties die met smachtende vioolmuziek en elegische camerabewegingen over het breedbeeld worden uitgesmeerd: als er dit jaar al één film om Oscars smeekt zoals een berouwvolle zondaar om de genade Gods, dan is het deze luxeadaptatie van Ian McEwans beklemmende roman Boetekleed wel. Fans van pronkerige prestigecinema à la Anthony Minghella (de maker van TheEnglish Patient krijgt op het eind zelfs een cameo) slaken dan ook nu al kreetjes van euforie. Maar wie de Britse kostuumfilm ook al eens durft te associëren met Powell & Pressburger, Merchant & Ivory of zelfs Robert Altmans Gosford Park krijgt vooral bewegend behangpapier voorgeschoteld, zij het dan van het exquis gedesignde, voor mondaine lofts bestemde soort.
Van McEwans metafysische besognes die Atonement zijn onzichtbare ruggengraat gaven – de kwelling van de tijd, het vervagen van feit en illusie én de fundamentele onbetrouwbaarheid van de kunstenaar – schiet in deze adaptatie weinig over: alleen in de magisch-realistische openingsact weet Pride and Prejudice-regisseur Joe Wright het verglijden van feit en fictie een geloofwaardige invulling te geven. Daarna is het al holle mooifilmerij wat de klok slaat.
Het verhaal: de 13-jarige Briony (Saoirse Ronan), een bourgeoiswicht met een al te levendige verbeelding, maakt met één perverse leugen een einde aan de romance tussen haar oudere zus Cecilia (Keira Knightley) en de inwonende working class-student Robbie (James McAvoy, die als enige wat melancholie uitstraalt). Wanneer die laatste halverwege de film als soldaat aan het front van WOII wordt gedropt, toont Wright meer interesse voor strategisch aangebrachte modderstrepen en historisch correcte legerattributen dan voor de frustratie, verbittering en wrok die nochtans – samen met de schuldcomplexen van de oudere Briony (nu vertolkt door Romola Garai en helemaal op het einde ook door Va-nessa Redgrave) nochtans de motor van dit wrange liefdesverhaal vormen.
Kortom: Wright filmt alleen de oppervlakte, en wanneer hij uitpakt met een ononderbroken, aartsmoeilijk te realiseren travelling van vijf minuten – waarin McAvoy tussen honderden figuranten op het strand ronddoolt als protagonist van een apocalyptisch oorlogstafereel – maakt zelfs dat niet de minste indruk. ‘I just like to show off’, luidde Wrights verrassend eerlijke uitleg na de première te Venetië. Wat makkelijk te imponeren zielen er ongetwijfeld niet van zal weerhouden om ofwel hem, ofwel Keira Knightley – die hier eerst hunkerend en daarna berouwvol richting McAvoy mag kijken – of desnoods de production designer een Oscar in de hand te drukken. Wij daarentegen kunnen alleen maar het boek aanbevelen.
Dave Mestdach
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier