Hollywoodveteraan Joe Mantegna, bekend van ‘The Godfather III’ en ‘Wait Until Spring, Bandini’ komt mee misdaden oplossen in ‘Criminal Minds’. ‘Ik word niet betaald om koffie te zitten drinken.’

In de Amerikaanse misdaadreeks Criminal Minds, over een team gedragspsychologen van de FBI dat heel de VS afreist om seriemoordenaars en psychopaten op te speuren, vallen de meeste slachtoffers natuurlijk op het scherm. Maar in 2007 was er ook achter de schermen een mysterieuze verdwijning, namelijk van hoofdrolspeler Mandy Patinkin. De acteur die gestalte gaf aan Jason Gideon, de enigmatische baas van de Behavorial Analysis Unit, kwam op een dag gewoon niet opdagen toen de cast de scripts voor het nieuwe seizoen samen zou doornemen. Een misdaad was er echter niet gepleegd. Even later dook Patinkin immers weer op en bleek dat hij er gewoon de brui aan had gegeven. De reden: de aloude ‘creatieve meningsverschillen’. Patinkin voelde zich na twee seizoenen opgesloten in zijn personage en had het ook steeds moeilijker met de gruwelijke verhalen in Criminal Minds – een reeks waar de misdadigers en hun moorden inderdaad altijd net iets wreder zijn dan in vergelijkbare series.

Omdat Patinkin had nagelaten om een opzegtermijn in te lassen, moesten de producers in allerijl op zoek naar een vervanger: onder meer Geena Davis en Michael Keaton waren lang in de running, maar uiteindelijk viel de keuze op Joe Mantegna, een Hollywoodveteraan die onder meer te zien was in The Godfather III en Wait Until Spring, Bandini. Doordat de wissel te elfder ure werd doorgevoerd, duikt Mantegna nog niet op in de eerste afleveringen van het derde seizoen van Criminal Minds, dat net begonnen is op VT4. Maar vanaf aflevering 6 doet hij wel mee, als David Rossi, een van de oprichters van de Behavorial Analysis Unit die terugkeert uit zijn vervroegd pensioen om het onthoofde team te komen versterken.

Wanneer wist je dat jij Patinkin zou vervangen?

Joe Mantegna: Goh, ongeveer een week voor ik mijn eerste aflevering op moest nemen (lacht). In het wereldje wist men natuurlijk al langer dat er een plaats vrij zou komen in de serie en mijn agent had me wel gezegd dat mijn naam op de longlist stond, maar ik had er verder niet echt over nagedacht. Toen kreeg ik een telefoon van mijn agent, die zei: ‘Je bent de favoriet. Geïnteresseerd?’ Dus moest ik meteen beslissen of het iets voor mij was. Eerlijk gezegd was dat niet moeilijk, omdat ik al een tijdje op zoek was naar een job als dit. Ik heb veel tv-aanbiedingen gekregen én afgeslagen, omdat ik mijn leven als filmacteur te leuk vond. Ik heb met grote namen samengewerkt, van Woody Allen tot Francis Ford Coppola, de hele wereld rondgereisd… Maar hoe ouder je wordt, hoe minder aantrekkelijk die manier van leven is.

Veel voorbereiding heb je dus niet gedaan?

Mantegna: Neen, het enige wat ik kon doen was alle afleveringen van de vorige twee seizoenen bekijken. Ondertussen ben ik wel al twee keer naar Quantico (de Amerikaanse stad waar de FBI-Academie gevestigd is; nvdr.) geweest, om een tijdlang mee te lopen met de echte Behavorial Analysis Unit.

Je voorganger stapte uit de reeks omdat hij de gruwelijke verhaallijnen niet meer aankon. Heb jij al even moeten slikken op de set?

Mantegna: Neen, helemaal niet. Het blijft fictie en als ik in de serie naar een lijk sta te kijken, dan wéét ik dat het bloed fake is of dat die afgerukte arm van rubber is gemaakt. Er zijn mensen voor wie dit soort dingen dagelijkse realiteit is. Ik vind het een beetje beledigend om dan aangegrepen te worden door een fictief portret van hun job .

Is er veel verschil tussen werken voor tv en voor film?

Mantegna: Ik denk dat het verschil in de geesten van veel mensen groter is dan in werkelijkheid. Voor mij als acteur gaat het om wat je doet tussen ‘action’ en ‘cut’. Of dat voor een serie of een film is, maakt weinig uit.

Het tempo is natuurlijk anders. Bij een tv-serie gaat het vooruit: je neemt zes, zeven pagina’s scenario per dag op, het is doorwerken, en daar houd ik van. Tenslotte word je niet betaald om koffie te zitten drinken. Ik ben de zoon van twee harde werkers en ik ben opgegroeid met de gedachte dat je je salaris echt moet verdienen. Bij een film ligt dat niet altijd even voor de hand. De tijd waarin je echt aan het werk bent is miniem in vergelijking met de uren die je in je trailer zit te wachten terwijl ze alles klaarzetten voor de opnames. Dat is zeker zo voor een productie met veel special effects. In Hollywood is er één vaste wet: hoe meer geld een film kost, hoe meer je als acteur moet zitten wachten.

Klopt het dat je zelf de naam gekozen hebt van je personage?

Mantegna: Ja, ik heb hem genoemd naar de politieagent die als eerste getuige aantrad tijdens het proces tegen O.J. Simpson. De advocaten van Simpson veegden twee dagen lang de vloer met hem aan, terwijl de man eigenlijk weinig meer had gedaan dan de telefoons beantwoorden op het politiekantoor. Het was toen al duidelijk dat ze zouden proberen om de politie van Los Angeles in diskrediet te brengen. Maar Rossi bleef twee dagen lang waardig en kalm alle vragen beantwoorden en elke aanval pareren. Toen ik dat op tv zag, dacht ik meteen: ‘Op een dag ga ik een personage naar hem vernoemen’.

Weet hij dat?

Mantegna: Ja, iemand heeft hem eens een interview opgestuurd waarin dat vermeld werd en hij heeft me dan een bedankbriefje gezonden. Ik heb hem trouwens al eens uitgenodigd op de set. Als je goed kijkt, zie je op het bureau van mijn personage een foto staan van drie mensen. Dat ben ikzelf met de échte David Rossi en zijn zoon.

Had je nog andere wensen voor de schrijvers?

Mantegna: Toen ik aankwam, had ik twee wensen: ten eerste dus dat mijn personage David Rossi zou heten, en ten tweede dat hij een Amerikaan van Italiaanse afkomst zou zijn. Enerzijds omdat ik zelf Italiaanse roots heb en dat maakt het makkelijker, anderzijds omdat er op tv en in films al meer dan genoeg negatieve, stereotiepe Italiaans-Amerikaanse personages te zien zijn. Laat een van de ‘good guys’ maar eens een Italiaan zijn.

Jij hebt toch ook een hoop van die stereotypes gespeeld, van je rol als maffiabaas Joey Zasa in ‘The Godfather III’ tot Fat Tony, de maffioso in ‘The Simpsons’ waarvan je al bijna 20 jaar de stem inspreekt?

Mantegna: Ja, en net daarom vind ik het belangrijk om tegengewicht te bieden, om ervoor te zorgen dat de helden die ik speel óók van Italiaanse afkomst zijn. Daarom kies ik bij al mijn personages zelf de achternaam. Voor alle duidelijkheid: ik schaam me zeker niet voor mijn rollen als Zasa of Fat Tony. Waarom zou ik ook? Ze maken deel uit van enkele van de grootste kunstwerken die deze industrie ooit heeft voortgebracht. En als je door tv en film echt gelooft dat elke Italiaanse Amerikaan een gangster is, dan ben je toch maar een idioot hé?

Criminal Minds – Seizoen 3

Elke woensdag, 22.35 – VT4

Door Stefaan Werbrouck

‘Ik ben de zoon van twee harde werkers en ik ben opgegroeid met de gedachte dat je je salaris echt moet verdienen. Bij een film ligt dat niet altijd even voor de hand.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content