Anna Calvi

Zullen we erbij gaan liggen en het licht uitknippen? Op Hunter organiseert Anna Calvi een festijn van ongeremde sensualiteit waarop de Britse alle hartstocht deelt die haar sinds voorganger One Breath (2013) in het echte leven te beurt is gevallen. Zowel op zang als gitaar laveert ze van de ene catharsis naar de andere. Alsof ze met Nick Cave, Liz Fraser van Cocteau Twins, Siouxsie Sioux en Jimi Hendrix in een darkroom zit en niemand zich inhoudt. Hunter is Calvi’s ode aan de gendervrijheid, een declaratie van open seksuele grenzen, een muzisch bacchanaal ter ere van Eros en ook een beetje Thanatos (‘I’ve got one more wish before I die’). Die verlossing verpakt ze in rood aanlopende Sturm und Drang, krullerige indiepop en naar goth lonkende artrock. Maar het is vooral als individuele performer dat Anna Calvi hier schittert.