American Gothic

Eerste zin De inwoners van Ninive waren afgodendienaars en leidden een losbandig leven.

Bruna heeft het verknald. Haar huwelijk met Tom hing al aan een zijden draadje. Toegegeven, dat was niet louter haar schuld. Haar bemoeizuchtige schoonouders keken altijd op haar neer en moederskindje Tom zocht al eens troost in de armen van een andere vrouw, maar aanpappen met haar student Yunus was niet bijster slim. Ze dacht hem te kennen, maar nu de FBI voor haar deur staat, blijkt Yunus toch niet de beste keuze voor een avontuurtje. Yunus is halsoverkop het land uit gevlucht en op zijn laptop staan verdacht veel filmpjes van Syriëstrijders. Tegenvaller, zeker nu Bruna ook zwanger blijkt te zijn.

Aan beginnersfouten geen gebrek in dit debuut van de Italiaans-Amerikaanse politicologe Arianna Farinelli. Te veel grote thema’s, te schematisch uitgewerkt. Tegen de soapachtergrond van een huwelijksdrama wil ze het dan ook nog hebben over identiteit, genderfluïditeit, IS, de internationale politiek van de VS, racisme, feminisme en de academische tunnelvisie op al die onderwerpen. Dat levert gortdroog leesvoer op. Farinelli lijkt dat zelf trouwens te beseffen: in een belerend nawoord gaat ze haar eigen roman nog eens extra uitleggen. Je lezers als dommeriken behandelen, nooit een goed idee.