Als katten van de wereld verdwijnen
Eerste zin Ik kwam niet eens aan ’tien dingen die ik wil doen voor ik doodga’.
Bucketlists: je kunt ze maar beter hebben klaarzitten. De eenzame verteller van Als katten van de wereld verdwijnen wordt in snelheid genomen: wat een slepende verkoudheid leek, blijkt na een doktersbezoek hersenkanker te zijn. Zijn dagen zijn geteld. Tenzij hij die vreemde bezoeker mag geloven: niemand minder dan de duivel zelf stelt hem levensverlenging voor. In ruil voor één dag moet er wel telkens iets van de aarde verdwijnen. Chocolade blijkt te lekker, maar telefoons zijn best overbodig. En zijn films van levensbelang?
Ruilhandel met de duivel, daar kun je een faustiaanse klassieker uit puren. Alleen kiest Genki Kawamura voor het luchtige register en kopieert hij te openlijk en te flets zijn landgenoot Murakami – die laatste heeft onderhand het alleenrecht op pratende katten.Misschien zien volgelingen van Marie Kondo hier nog een mooie parabel in, maar Kawamura heeft met zijn bestseller – een miljoen exemplaren zijn er al verkocht – ironisch genoeg méér rommel aan de wereld toegevoegd.
Als katten van de wereld verdwijnen *
Genki Kawamura, Meulenhoff (oorspronkelijke titel: Sekai kara neko ga kieta nara), 208 blz., ? 18,99.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier