Help! Proberen ze ons die hele verdomde Beatlescatalogus nóg een keer aan te smeren? Jazeker, maar The BeatlesRemasters zijn gelukkig méér dan een marketingtruc van de Dienst Uitverkoop. The Beatles versie 2.0: een handleiding.

In de Abbey Road Studios – oftewel het heiligdom der heiligdommen want van 1962 tot 1970 de vaste opnamestek van The Beatles – heeft een team van geluidstechnici zich vier jaar lang onledig gehouden met het digitaal oppoetsen en remasteren van zowat de hele back catalogue van The Beatles. Het resultaat: The Beatles Remasters, de integrale heruitgave van hun dertien studioalbums en de verzamelaars Past Masters Volume One en Volume Two.

Monnikenwerk, zoveel is zeker, maar zit daar iemand op te wachten? Moet men niet over een stel bionische oren beschikken om de verschillen tussen de originele en de bewerkte opnames te horen? Is het geen heiligschennis om aan de muziek van The Beatles te prutsen? En vooral: zijn die Remasters eigenlijk méér dan een flauw excuus van EMI om de weldadige uier des overvloeds van haar vierkoppige melkkoe tot de laatste drop te ledigen?

Toch niet. De Remasters hebben zeker een meerwaarde. Door de originele, meer dan veertig jaar oude en stilaan desintegrerende masters op te kuisen en te digitaliseren, worden ze eindelijk geconformeerd aan de technische maatstaven van de 21e eeuw en zijn ze in één moeite door geconserveerd voor het nageslacht. Daarvoor mogen onze achterkleinkinderen EMI nú al dankbaar zijn.

Concreet: behalve het vertalen van de analoge masters naar digitale bits en bytes, heeft men zich enkele kunstgrepen gepermitteerd om het oorspronkelijke geluid te optimaliseren. The Beatles maakten voor hun tijd bijzonder gesofisticeerde opnames, maar ze moesten het wel doen met de beperkte – primitieve – middelen van toen en die hypothekeerden vaak de opname-kwaliteit.

Die kwaliteit is nu verbeterd aan de hand van twee technieken: limiting, oftewel het optrekken van het algemene geluidsniveau, en de-noising, oftewel het wegzuiveren van taperuis. Daarnaast werden originele mixfouten gecorrigeerd: klikgeluiden als gevolg van slecht aan elkaar geplakte takes of instrumenten die onbedoeld van het ene geluidskanaal in het andere ‘lekken.’ En geen idee of de twee nog levende Beatles – Paul McCartney en Ringo Starr – er voor iets tussen zitten, maar vooral de drums en de bassen lijken op de Remasters veel prominenter aanwezig en maken veel van de songs een pak dynamischer dan hun originele versies.

Door Vincent Byloo

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content