‘Dit programma had vier uur moeten duren, Thomas’ ‘Ja, maar dan heet het Zomergasten.’ Die flard dialoog uit de eerste aflevering van Alleen Elvis blijft bestaan, tussen presentator Thomas Vanderveken en gast Luk Alloo, vat de belangrijkste kritiek die je op het programma zou kunnen hebben. Op zich lijkt Alleen Elvis blijft bestaan een doorslagje van de befaamde VPRO-zomerreeks, met een gesprekspartner die aan de hand van enkele al dan niet zelfgekozen beeldfragmenten vertelt over leven en carrière. Alleen is dit geen avondvullend programma maar een talkshow van nog niet eens een uur, veilig weggestopt tussen een aflevering van The Newsroom en de vrijdagavondfilm.
Maar zie: Alleen Elvis blijft bestaan bewees al meteen dat het meer is dan een Zomergasten light, en dat het format garant kan staan voor 50 minuten uitstekende tv. Dat lag ongetwijfeld aan Luk Alloo zelf, die als doorgewinterd tv-maker het klappen van de zweep kent en weet dat je zeker in een live-uitzending beter zo snel mogelijk tot de juiste anekdote komt. Maar het had zeker evenveel te maken met Thomas Vanderveken en hoe hij erin slaagde de beeldfragmenten te gebruiken als opstapje tot meer. Zo leidde een scène uit La Piscine al heel snel tot een gesprekje over de liefde, de bijbehorende pijn en hoe ‘mensen meesters zijn in muren optrekken’, dixit Alloo, en ging het na een fragment uit een Talking Headsconcert fluks over de midlifecrisis zonder al te geforceerd over te komen.
Er werd voor de start heel veel aandacht aan besteed dat Alleen Elvis live op het scherm komt en er ook niet al te veel voorbereid wordt aan het interview, en het valt niet te ontkennen dat in een wereld waarin zelfs de kortste gesprekken vaak volgens een duidelijk draaiboek verlopen dat soort spontaniteit zeer welkom is. Het was bovendien heuglijk dat het allerbeste moment er een was waar de voorbereiding ook nog eens van weinig tel bleek. Tussen de beeldfragmenten zitten er ook altijd enkele die niet de gast maar de redactie heeft gekozen, en Vanderveken had voor Alloo een scène uit de docuserie De bende Haemers gekozen – als link naar zijn eigen werk in Alloo in de gevangenis. Maar toen bleek dat Alloo een zeer nauwe link met Haemers had – de tweelingbroer van een jeugdvriend werd door hem vermoord – en derhalve weinig zin had om de man terug te zien. Of zoals hij het verwoordde: ‘Het interesseert me niet. Mag ik dat zeggen live?’
Dat mocht, en het sierde een duidelijk verraste Vanderveken dat hij niet zozeer doorging op die gebeurtenis uit Alloos verleden maar eerder op zijn terughoudendheid om de beelden terug te zien, en de vergelijking maakte met hoe de tv-maker zelf veroordeelde criminelen opvoert. Het leverde een zeer mooi moment op, dat er weliswaar voor zorgde dat enkele andere fragmenten niet meer konden worden bekeken. Maar eigenlijk vatte net dat Alleen Elvis het beste samen: in de meeste andere talkshows voel je dat er een lijstje onderwerpen afgewerkt moet worden, hier is er ruimte voor zijsprongetjes, zelfs al stuurt dat de planning in de war. En als je dat durft, maakt het niet echt uit of je programma vier uur duurt of 50 minuten.
**** Elke vrijdag, 21.35 – Canvas
DOOR STEFAAN WERBROUCK
ALLEEN ELVIS BLIJFT BESTAAN BEWEES AL IN DE EERSTE AFLEVERING DAT HET MEER IS DAN EEN LIGHTVERSIE VAN ZOMERGASTEN.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
