Tijdens het derde seizoen van ‘The Sopranos’ stijgt het dodental lichtjes en wordt de toon heel wat grimmiger. Een vooruitblik op de dertien nieuwe afleveringen (waarvoor u maar beter thuis blijft) en een terugblik op de voorbije zesentwintig.
the sopranos derde seizoen, elke maandag vanaf 16/12 – 23.00 KanaalTwee. Op Ned3 loopt momenteel het eerste seizoen (elke maandag om 23.15)
You woke up this morning/Got yourself a gun,/Mama always said you’d be/The Chosen One.’ De gekozene uit de titelsong van The Sopranos is natuurlijk Tony Soprano, een man gekneld tussen twee families in New Jersey: die van zijn eigen bloed en die van de misdaad ( ‘if one family won’t kill him, the other family will’). In Nederland is net de eerste reeks opnieuw begonnen en vanaf deze week serveert Kanaal Twee u de derde gang van Amerika’s meest geliefde cable dinner. En u mag zich schrap zetten: seizoen drie bevat onheil van de meest gruwelijke soort, naast stukjes puur geluk waarbij je je afvraagt waarom je in het tijdperk van The Sopranos ooit nog naar de bioscoop zou gaan.
Het mooiste aan The Sopranos is dat dit staaltje van ongehinderd realistisch en tegelijk surreëel filmmaken ook een immens succesverhaal is. In de VS dienden negen miljoen kijkers zich aan voor de finale van seizoen twee en maar liefst 11,3 miljoen voor de première van seizoen drie (een recordaantal, want HBO heeft 33 miljoen abonnees). Inmiddels is zondag jongstleden met aflevering 52 een einde gekomen aan het vierde seizoen, dat opende met 13,4 miljoen kijkers. Voor de start van het derde seizoen bij ons en in de wetenschap dat hier al veel over The Sopranos werd bericht, bieden wij u een hoogsteigen keuze van telkens twee topafleveringen uit de drie seizoenen.
Seizoen 1 (1 û 13)
Bijna vier jaar geleden verraste de briljante gangstersoap iedereen door te beginnen met een maffiabaas die na een angstaanval het ondenkbare moet doen: naar de psychiater gaan. De maneschijn is al lang uit zijn huwelijk met Carmela, zijn kinderen Meadow en AJ zijn compleet vervreemd en zijn moeder Livia is uit op zijn ondergang. Op de koop toe is ’this thing of ours’ – cosa nostra – niet meer wat het was. ‘I came in at the end. The best is over’, zucht hij. Dat is ruim voor zijn oom Junior, gesteund door een Alzheimer veinzende Livia, een machtsstrijd begint.
5 ‘College’
Deze aflevering neemt ons mee met Tony en Meadow naar Maine, op universiteitenjacht. De sfeer wordt intiem als Meadow haar vader uitvraagt over ’this thing of yours’ en Tony’s handen zich later om de strot van een verklikker sluiten. Inmiddels is ten huize Soprano Carmela begonnen aan een nog veel intiemere, spirituele babbel met Father Phil, die maar niet genoeg krijgt van haar kookkunst. De geesten raken verhit en er is een dvd van The Remains of the Day (een fabel over de kunst van het inhouden) nodig om het vuur te blussen. Haast een weemoedige rustpauze in de sage van bloedbanden, tot blijkt dat Tony’s ’thing’ hem eeuwig zal achtervolgen en een citaat van Nathaniel Hawthorne hem vertelt dat twee gezichten opzetten de geest op den duur parten speelt.
13 ‘I Dream of Jeannie Cusamano’
Een grandioze afsluiter, waarin Tony bekent dat hij een psychiater bezoekt en hij de arme Dr. Melfi haar vet geeft als zij beweert dat zijn moeder hem dood wil. ‘You smell like Paco Rabanne crawled up your ass and died’, spuwt Christopher Moltisanti zijn volgende slachtoffer toe, terwijl de verhaallijnen een knoopje krijgen en er onmiddellijk nieuw garen wordt gesponnen voor het volgend seizoen.
Seizoen 2 (14 û 26)
Dit is het seizoen waarin Big Pussy Bompansiero – the fat fuck – het gelag betaalt voor zijn affaire met de FBI, Christopher Moltisanti en Adriana Hollywooddromen koesteren en AJ tot Tony’s wanhoop voorwaar Camus en Nietzsche begint te lezen. Duikt op: Tony’s zuster Janice, die zich tot een Livia-in-het-klein ontpopt en haar huwelijksplannen met de ambitieuze Richie Aprile, die met Junior samenzweert, zelf vroegtijdig overhoopschiet. Een gebalde, emotionele en erg humoristische reeks.
14 ‘Guy Walks Into a Psychiatrist’s Office…’
Frank Sinatra zingt It Was a Very Good Year over een sublieme openingsmontage heen en al snel wordt duidelijk dat dit een topseizoen wordt, dankbaar en ironisch terugkijkend naar het vorige (de cirkel sluit met de ondergang van Pussy op de tonen van Sinatra’s Baubles, Bangles and Beads). Dr. Melfi werkt vanuit een motel en weigert een wanhopige Tony terug te nemen als patiënt, terwijl de jongens zich met dvd en imitaties van The Godfather vermaken (Silvio’s Al Pacino is onvergetelijk).
17 ‘Commendatori’
De confrontatie met het moederland – Tony & co bezoeken Napels – en de roots verloopt niet vlekkeloos, want Tony maakt kennis met de vrouwelijke don van de Napolitaanse famiglia (en fantaseert hoe hij haar als een Romeinse gladiator van achteren berijdt). Prachtig geschreven, overladen met heerlijke opnamen van Italiaanse landschappen, biedt deze liefdevolle steek naar de mythe uit The Godfather ( don Zi Vittorio is een demente vogel in een rolstoel) ook een serieuze en daarom hilarische blik op de kraaknette Paulie. Hij omarmt zijn wortels en wordt met de spot van de Italianen beloond.
Seizoen 3 (27 û 39)
Helaas, de kijker moet het stellen zonder de intussen overleden Nancy Marchand, Tony’s bijna-mythologische moeder die nog even een verschijning maakt via bizar digitaal kunst- en vliegwerk, vooraleer ze de verzamelde familie vanuit het graf natrapt. Zonder uit de biecht te klappen, een bijzonder brutaal, schokkend seizoen, waarin Richie Apriles neefje onder invloed van de monsterlijke Ralphie zowel Tony en speciaal Meadow diep teleurstelt (bijvoorbeeld in Scrabble, als zij het woord ‘oblique’ legt en hij ‘No Spanish!’ uitroept en zelf niet verder komt dan ‘ass’). Terwijl ook Carmela in therapie gaat, papt Tony aan met een van Dr. Melfi’s patiënten, maar hij moet al snel in eigen boezem kijken. Het is er aardedonker, maar ergens is een hart hoorbaar, voor Meadow en AJ erop trappen.
30 ‘Employee of the Month’
Een gruwelijke episode in de Dr. Melfi-Tony-subplot, en de eerste oplawaai van het seizoen. De serie deelt hier zijn criticasters meteen ook een maagstoot uit, via een indirecte sneer naar dat deel van de Italiaans-Amerikaanse goegemeente dat zich liever niet meer geportretteerd ziet als racistische, moordende psychopaten met een zwak voor familiewaarden en buitenechtelijke seks. De aflevering werd bekroond met een Emmy voor het script, onder meer omdat ze de kijker het ‘recht’ ontzegt op een cinematografische wraak zonder weerga. Erg frustrerend, zeg maar ‘an itch you cannot scratch’.
37 ‘Pine Barrens’
Geregisseerd door Steve Buscemi, met een knipoog naar Fargo van de broers Coen (waarin hij glanswerk levert), en geschreven door de toepasselijk genaamde Terence Winter vertelt deze aflevering hoe Paulie en Christopher een Rus om zeep helpen, hem later weer kwijtspelen, reddeloos verdwalen en bijna doodvriezen. Opnieuw worden Paulies personage en zijn psychopathische aard uitgediept. Of hoe de weg naar de hel van seizoen vier al wordt geplaveid.
Door Jo Smets
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier