Film: **** Extra’s: * (20th Century Fox Home Entertainment)

Film: In 2001 draaide Danny Boyle ( Trainspotting, The Beach) al twee BBC-films op DV met Dogme-cameraman Anthony Dod Mantle. Naar eigen zeggen raakte hij verliefd op het medium, met deze sublieme einde-der-mensheid-parabel als resultaat. In nauwe samenwerking met Boyle schreef Alex Garland (auteur van de bestseller The Beach) een update van de zombie movie en de Apocalypsfilm, rond een virus dat het begrip ‘incubatietijd’ niet kent. Het maakt zich in tien seconden meester van bloed en brein, en doet het agressiecentrum van de mens volledig tilt slaan. Onhoudbare razernij tegen de niet besmette soortgenoot is het resultaat, to kill kill kill wordt de enige beweegreden. De film – met ongeziene beelden van een uitgestorven Londen – klimt naar een climax waarin blijkt dat de mens geen virale infectie nodig heeft om in moordende razernij te vervallen (heel wat opnamen verwijzen trouwens naar recente massaslachtingen).

Technisch gezien is dit een feest. De DV-opnamen werden na de 35 mm-bioscooptransfer opnieuw gedigitaliseerd (anamorfische 1.85: 1-widescreen) en zien er op het kleine scherm helder en tegelijk ongepolijst uit, alsof je nu eens door een bewakingscamera kijkt, dan weer door een in paniek achtergelaten handicam. De 5.1-geluidsmix is één en al dynamiek: fluisterstil als het moet, met de nodige suspense achteraan, en schrik-je-rot-uitbarstingen als de besmetten opduiken. Let op uw hart!

Extra’s: Kijk niet eerst naar de videoclip die Jacknife Lee monteerde: de hele film wordt er in zowat zes minuten samengeperst, een al te onthullend bravourestukje. Op de ontsierende trailers van andere Fox-films na lost de dvd zeker de verwachtingen in: bijna elke bonus heeft audiocommentaar en hier en daar krijgt het woord ‘extra’ een nieuwe invulling. De commentaartrack van Boyle en Garland (die zich wat gereserveerd opstelt) bij de film biedt info over locaties, manier van filmen, allerhande problemen en vooral ook over andere films die hun stempel op Boyle’s visuele triomf drukten (verrassingen gegarandeerd). Er is daarnaast een stills– en polaroidgalerij met gesproken uitleg, en zeven eveneens besproken deleted scenes, waaronder eentje met Boyle’s favoriete shot. Bij die weggelaten scènes steekt overigens ook een (eerste) alternatief einde, dat in combinatie met een andere geschrapte sequens (een droom van het hoofdpersonage die achteraan moest komen te zitten – we verklappen niks) de film ietwat donkerder afsluit. Een tweede alternatief einde vindt u in een reeks van storyboards, waarbij Boyle en Garland verdraaid het script naspelen! O ja, er is ook nog een cast & crew-docu. Pure Rage (24 minuten) opent met een beschouwing van wetenschappers over de toekomst van moordende virussen: het belooft spannend te worden. (Jo Smets)

DOOR patrick duynslaegher

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content