1 Let the Right One In (Tomas Alfredson)

Zoals alle goede genrefilms is dit Zweedse vampierverhaal zoveel meer. Geweldig gespeeld door de twee jonge hoofdacteurs, en bijzonder sfeervol en adembenemend om naar te kijken. Ik houd mijn hart vast voor de remake die de heropgestarte Hammer Studios voorbereiden (met Cloverfield-regisseur Matt Reeves aan het roer).

2 Das weisse Band (Michael Haneke)

Haneke schuift zijn preekneigingen opzij voor een intrigerende/frustrerende whodunit met verstrekkende gevolgen. Terechte Gouden Palm.

3 In the Electric Mist (Bertrand Tavernier)

Enigmatische en bloedmooie verfilming van James Lee Burkes gelijknamige roman, met een fabuleuze Tommy Lee Jones in de hoofdrol. Bertrand Taverniers beste film sinds Coup de torchon.

4 Still Walking (Hirokazu Kore-eda)

Dit tragikomische verhaal over een familiereünie is een staaltje van subtiele cinema en pure vertelkunst.

5 The Chaser (Hong-jin Na )

Meeslepende thriller die de clichés en verwachtingspatronen van het genre op zijn kop zet en in de eerste plaats een knap portret van een merkwaardige hoofdfiguur schetst.

LEUKSTE TWIST

Ricky. Het is niet iets wat je van François Ozon verwacht, maar in één klap laat hij een overtuigend sociaal drama omslaan in een al even overtuigend sprookje. De film houdt meer steek dan je denkt.

MEEST BIZARRE VASTSTELLING

Dat de fysieke versmelting van twee mooie vrouwen (Monica Bellucci en Sophie Marceau) lang geen superdame oplevert, zoals we mochten ervaren in Ne te retourne pas. Picasso was er niets bij.

GEESTIGSTE ANEKDOTE

Sam Raimi over zijn Oldsmobile, de auto die in al zijn films te zien is en in Drag Me to Hell een hoofdrol kreeg: ‘Mijn goede vriend Bruce Campbell, die ook in bijna al mijn films zit, heeft een grondige hekel aan die wagen. De auto heeft hem al zo vaak omvergereden dat hij hem nu automatisch met pijn associeert. Hij heeft me gezworen dat hij de wagen ooit zal vernietigen. Dus heb ik voor de zekerheid twee dubbelgangers gekocht. Op de set staan drie identieke Oldsmobiles, zodat Bruce niet weet welke de echte is.’

CITAAT VAN HET JAAR

‘Autumn.’ Het zou te jammer zijn voor zij die het heerlijke (500) Days of Summer nog niet gezien hebben om deze quote uit te leggen. Laat me het erbij houden dat het gaat om de beste slotzin van het jaar, oftewel: de perfecte samenvatting van de relativiteit van liefdesverdriet.

Ruben Nollet