Nadat hij in de eighties zijn sound met plukken jazz, funkrock, industrial en metal had proberen te verruimen – eerst moedig, gaandeweg wanhopig – blijkt Numan op het in september gelanceerde Machine + Soul Prince te coveren en enigszins te ráppen. ‘A really shit album’, spuwt hij later zelf. Maar hoe lamlendiger zijn platen, hoe groter zijn triomfen als stuntpiloot met WOII-vliegtuigen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
