Wie is de allerslechtste? Houd het hoofd koel bij deze ijskoude schurken

We gaan van de meest invloedrijke filmpsychopaat naar de meest realistische, en houden onder andere halt in de Japanse onderwereld. Dankzij deze ijskoude creaturen kunt u de ventilator vandaag in de hoek laten staan.

25. Hans Beckert

Hij wordt weleens de eerste seriemoordenaar in de filmgeschiedenis genoemd, deze zieke kinderlokker uit M – Eine Stadt sucht einen Mörder (1931) van Fritz Lang. Dat klopt niet helemaal, maar acteur Peter Lorre maakte van Hans Beckert wel de blauwdruk voor de honderden psychopaten die na hem kwamen. Elke keer als je hem In de hal van de Bergkoning van componist Edvard Grieg hoort fluiten, weet je dat in de straten van Berlijn een lief Duits kind het loodje zal leggen. En door zijn pleidooi in het slot van de film krijg je alsnog bijna medelijden.

24. De Mind Flayer

Hadden we nog niet gehad: een entiteit uit een andere dimensie. Na drie seizoenen Stranger Things is nog niet duidelijk wat de Mind Flayer precies is. We weten wel dat de gigantische spinachtige, die zich ophoudt in The Upside Down, een kei is in mind control en met zijn leger afgrijselijke demogorgons (demonen met een kop als een vleesetende plant) de oversteek naar onze dimensie wil maken. Ze vormen een verdomd enge bende, maar we moeten wel eerlijk blijven: alle pogingen tot werelddominantie van de Mind Flayer werden tot nog toe door een groepje kinderen gestopt.

23. O-Ren Ishii

De gevaarlijkste booswicht in Quentin Tarantino’s Kill Bill: Volume 1 (2003) was niet de oude vos uit de titel, wel deze grande dame van de Tokiose onderwereld. Op haar elfde liquideerde O-Ren Ishii (Lucy Liu) de yakuzabaas die haar ouders had vermoord, op haar twintigste was ze een van de beste huurmoordenaars ter wereld. Laconiek is haar middlename: O-Ren wint, verliest en wordt ten slotte door The Bride (Uma Thurman) gescalpeerd zonder het minste vertoon van emotie. Alleen kritiek op haar Chinees-Amerikaanse afkomst kan haar innerlijke rust verstoren.

22. Erik Killmonger

De wereld heeft tot 2018 op de eerste zwarte superschurk moeten wachten. Toen hij eindelijk kwam, eiste hij niks minder dan genoegdoening voor zijn hele ras. In blockbuster Black Panther is Erik Killmonger (Michael B. Jordan) een ex-militair en beenharde militant die gruwt van het pacifisme van het titelpersonage. Beide mannen zijn compromisloos, maar tegenover Black Panthers kalme waardigheid plaatst Killmonger woede, nihilisme en extreem geweld. Dat sommigen hem liever een antiheld dan een schurk noemen, maakt van hem een van de interessantste slechteriken uit het Marvel Cinematic Universe.

21. Anton Chigurh

Volgens de overlevering was het tegenspeler Tommy Lee Jones die thuis in een boek op het kapsel van huurmoordenaar Anton Chigurh botste. Het behoorde oorspronkelijk toe aan een man die zich aan de toog van een bordeel had laten fotograferen in 1979, één jaar voor de gebeurtenissen in No Country for Old Men (2007) van Joel en Ethan Coen. Javier Bardem was naar verluidt niet blij met zijn nieuwe look: ‘Mensen staken de straat over als ze mij zagen naderen.’ Zijn vertolking van Chigurh leverde hem wel een Oscar op, al is het maar de vraag of ze hem dat jaar aan iemand anders dúrfden te geven.

De Coens hebben een reeks onsterfelijke hufters gecreëerd, te beginnen met privédetective Loren Visser (M. Emmet Walsh) in hun debuutfilm Blood Simple (1984). Maar niet één komt in de buurt van Anton Chigurh, die op zijn zoektocht naar het geld van een verkeerd gelopen drugsdeal een spoor van vernieling door de staat Texas trekt. De broers hebben hem niet van nul opgebouwd – hij liep al rond in de roman van Cormac McCarthy waarop hun film gebaseerd was. Ze hebben wel een icoon van hem gemaakt.

Chigurh is sindsdien verschillende keren het onderwerp van academisch onderzoek geweest. In 2014 roemde een psychiatrische studie aan de ULB hem als het meest realistische voorbeeld van een psychopathische persoonlijkheid uit honderd jaar film. De onderzoekers wezen op de volledige afwezigheid van menselijkheid en emotie. Een mensenleven is voor de man met het kapsel van nul en generlei waarde, maar hij moordt niet willekeurig. Voor alles wat hij doet, heeft hij een reden, zelfs als hij het opgooien van een muntstuk over leven en dood laat beslissen. Hij is rationeel en pragmatisch, en wordt geleid door een moeilijk te bevatten loyaliteit tegenover zijn werkgever. Daarmee zijn meteen alle goeie dingen over dit angstaanjagende creatuur gezegd, al willen we u dit commentaar onder een YouTube-video niet onthouden: ‘Anton Chigurh slaapt met het licht aan, omdat het donker bang is van hem.’