Wereldpremière The Boy is Gone op Docville
Donderdag 3 mei kent de documentaire ‘The Boy is Gone’ zijn première op het Leuvense docufestival Docville. Regisseur Christophe Bohn exploreert een duister luik uit zijn familiegeschiedenis.
‘The Boy is Gone’ wordt op donderdag 3 mei om 19u30 vertoond in de Labozaal in het STUK in Leuven.
In ‘The Boy is Gone’ nodigt Christophe Bohn de kijker uit om een blik te werpen op een niet zo koosjere familiegeschiedenis. Tevens toont hij de Duitse gemeenschap in België tijdens de oorlogsjaren, specifiek de gemeenschap in het grensstadje Eupen. Het begon allemaal toen Bohn na de dood van zijn vader een foto ontdekte waarop zijn 13-jarige vader te zien is met een swastika-armband.
Bohn was geshockt door deze ontdekking. Dat zijn vader onderdeel uitmaakte van de moordmachine genaamd het Nazisme, kon Bohn onmogelijk vatten. Zijn jeugd was op slag een periode vol twijfel. Waarom hij steeds werd gepest omwille van zijn Duitse afkomst was plots zeer duidelijk. Toch had Bohn nooit de moed om zijn vader er mee te confronteren. Al die twijfel en desillusie motiveerde Bohn uiteindelijk om na de dood van zijn vader op zoek te gaan naar diens verleden. Dat leidde hem tot in Eupen.
marionet
Wat volgt is het verhaal van Eupen als microkosmos en voorbeeld van de groeiende macht van Hitler en de nazi’s tijdens de jaren dertig. Bohn vertelt de historie van zijn jeugdige vader die samen met vele andere Duitstalige kinderen in hun naïeve onwetendheid werden verleid door de loze grandeur van het Nazisme. Bohn maakt gebruik van archiefbeelden en getuigenissen, maar verrast ook met het toepassen van animaties om zijn verhaal kracht bij te zetten.
Eupen was aan de vooravond van Wereldoorlog II een marionet van het Duitse rijk. De stad balanceerde tussen overtuigde nationalisten en mensen die zich geen zier aantrokken van politiek. Er was iets aan het broeien, en zelfs de meest modale dorpeling kon het voelen. ‘This Boy is Gone’ schets die spanningen en veranderingen dan ook op een persoonlijke manier, vanuit een geminimaliseerd gezichtsveld van een kleine gemeenschap.
Onschuld
Centraal staan de toenmalige kinderen. Terwijl de volwassenen hun overtuigingen proclameren liepen zij in de armen van de nazi’s. Jonge kinderen werden lid van de plaatselijke sport- en zweefvliegclub, organisaties die in Duitse handen waren. Voordat ze het goed en wel beseften stonden veel van die arme en jonge zielen, waaronder Bohns vader, op het slagveld. Zonder veel besef waren deze kinderen getekend voor het leven, een eeuwig onderdeel van de Nazistische machine, ook al hadden ze er niet vrijwillig voor gekozen.
‘The Boy is Gone’ is meer dan zo maar een geschiedenisles: een persoonlijke reis naar een duister en mistroostig verleden. Bohn komt via deze documentaire in het reine met zijn vader, maar bewijst ook dat het verschil tussen schuld en onschuld veel complexer is dan enkel maar iemand met de vinger wijzen. (JVDV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier