Waarom Mr. Incredible de strijk doet in Incredibles 2

© .

Brad Bird liet de wereld veertien jaar wachten op een vervolg op zijn populaire animatieparel The Incredibles. In tegenstelling tot zijn geniale maar ietwat saaie collega’s bij Pixar neemt hij geen blad voor de mond. ‘We moeten nog altijd af van de gedachte dat animatiefilms enkel voor kinderen zijn.’

Brad Bird vroeg Tom Cruise om de Burj Khalifa in Dubai te beklimmen voor Mission: Impossible – Ghost Protocol en George Clooney om de toekomst uit te vinden in Tomorrowland. Beide films deden wat ze moesten doen – entertainen – , maar een blinde kan zien dat de zestigjarige Amerikaan de hoogste toppen scheert als hij voor Pixar computeranimatiefilms maakt. The Incredibles en Ratatouille leverden hem miljoenen fans in alle leeftijdscategorieën én twee Oscars op. De roep om een vervolg op zijn geestige film over een kroostrijk gezin superhelden, weerklonk meteen. Veertien jaar later is Incredibles 2 er eindelijk, maar het valt te betwijfelen of dat hem zal verlossen van het gezeur om (nog een) vervolg.

Wil je de wereld redden? Zet er dan goede mensen op neer.

De sequel overvleugelt het origineel niet, maar is wel een vlot vertelde, grafisch uitmuntende familiefilm met grote porties humor, actie, avontuur en herkenbaarheid. Vlak voor het interview vraagt de Franse persattaché onheilspellend vriendelijk om bij Bird niet te peilen naar de reden waarom Incredibles 2 zolang op zich heeft laten wachten. Daar kunnen we mee leven, want dat betekent dat we Bird wél op de rooster kunnen leggen over een veel heter hangijzer: John Lasseter. De artistiek leider van Disney Animation en Pixar kondigde november vorig jaar een sabbatical van zes maanden aan na klachten over ongewenste intimiteiten. Twee weken geleden maakte hij bekend dat hij eind dit jaar zal opstappen.

John Lasseter verlaat Disney en Pixar. Weet jij meer over de reden voor zijn ontslag?

Brad Bird: Nee, ik weet niet wat John heeft uitgespookt. Men heeft ons daar ook niet van op de hoogte gebracht. Ik kan je dus alleen maar vertellen wat hij voor mij betekend heeft. Zonder hem zou mijn carrière er heel anders hebben uitgezien. Disney wilde destijds niet weten van The Incredibles. Hij duwde het project erdoor. Hij heeft Pixar grootgemaakt en Disney er weer bovenop geholpen. Laten we dat niet vergeten.

Heeft Lasseter met de computeranimatiefilm Toy Story en de oprichting van Pixar de animatiefilm opnieuw uitgevonden?

Bird: Hij was heel invloedrijk maar hij stond er niet alleen voor. Ed Catmull en Steve Jobs hebben ook een groot aandeel in de ontstaansgeschiedenis van Pixar. Een gelukje heeft die ontzettend creatieve en visionaire genieën samengebracht. Een bedrijf mag al van geluk spreken als het één genie aan boord heeft. Drie, dat komt bijna niet voor. Tenzij je The Beatles heet.

Waarom Mr. Incredible de strijk doet in Incredibles 2

Betekent Lasseters vertrek het einde van een tijdperk?

Bird: Ja zeker? Maar dat is geen primeur. Aanvankelijk was Pixar een afdeling van Lucasfilm die bedoeld was om George Lucas aan goede digitale effecten te helpen. Ed Catmull en John Lasseter zagen toekomst in lange animatiefilms, George Lucas had daar geen zin in en verkocht de afdeling aan Steve Jobs. Dat was meteen de start van het tweede tijdperk. Een tijdlang maakten ze reclamefilms en kortfilms. Het derde tijdperk is dat van de lange animatiefilms en begint met Toy Story van John Lasseter. Pixar schrijft nu zonder hem aan een nieuw hoofdstuk, maar angst is niet nodig. Verandering en evolutie vormen een constante in de geschiedenis van het bedrijf.

Toy Story 2 en The Godfather: Part II bewijzen dat sequels weergaloze films kunnen zijn.

Bird:Yeah, en vergeet The Empire Strikes Back en Mad Max 2: The Road Warrior niet!

Minder indrukwekkend waren de Pixar-sequels Monsters University en Cars 2 en 3. Waarom zat er volgens jou muziek in Incredibles 2?

Bird: Goh, ik had vooral goede persoonlijke redenen voor een sequel. Ik heb me rot geamuseerd toen ik de eerste film maakte. The Incredibles is de enige film die ik zelf van begin tot eind heb uitgebroed. Toen ik bij Pixar aanklopte, kon ik ontwerpen voor personages voorleggen, en artwork waar ik zelf voor had betaald. Ook de stijl en het verhaal had ik al uitgedokterd. Al mijn andere films zouden er ook zonder mij zijn gekomen. Ratatouille was een idee van Jan Pinkava. Mission: Impossible was een tv-serie én een filmfranchise. Tomorrowland was het kindje van Damon Lindelof en Jeff Jensen. Zelfs mijn debuutfilm The Iron Giant was niet helemaal van mij, omdat ik me heb gebaseerd op een Britse sf-roman.

In Incredibles 2 gaat Helen (Elastigirl) werken terwijl Bob (Mr. Incredible) zich over het huishouden ontfermt. Dat vindt hij stukken lastiger dan de wereld redden. Bij mij is het omgekeerd. Dat huishouden gaat me nog een beetje af, de redding van de wereld totaal niet.

Bird:(lacht) Je hebt wél een kans om de aarde te redden, als je er goede mensen op neerzet. Onze kinderen zullen hier nog rondlopen als wij weg zijn. Hun gedrag, hun beslissingen zullen de wereld veranderen. Door kinderen groot te brengen, verander je de wereld een heel klein beetje. Ten goede of ten kwade.

Waarom Mr. Incredible de strijk doet in Incredibles 2

Zou jij je werk volledig kunnen opgeven voor je gezin?

Bird: De eerste Incredibles gaat over die angst. Als je het grote geluk hebt een beroep uit te oefenen waar je zielsveel van houdt, dan wil je daar uiteraard aan vasthouden. Dat houdt je op de been, daar haal je voldoening uit, dat geeft je energie. Een gezin verandert alles. Sommige mensen verknallen het: ze schenken geen aandacht aan hun kinderen en storten zich als vanouds op hun werk. Hun kinderen kunnen permanente schade oplopen. lk heb gelezen dat Hitler géén gelukkige kindertijd heeft gehad. (lacht) Als je wéét dat je alles in je werk wil steken, dan is het misschien een goed idee om niet aan kinderen te beginnen.

Jjj hebt wel voor kinderen gekozen.

Bird: Geen idee hoe dat bij jou is gegaan, maar ik ben een totaal ander mens geworden toen ik vader werd. Op een dag bezocht ik met mijn gezin een museum. De middelste van mijn drie zonen – hij stond model voor Jack-Jack – kwam huilend terug van de toiletten. Iemand had hem hard aangepakt. Ik stormde die wc’s binnen en was klaar om die mensen te verscheuren. Daar schrok ik enorm van. Ik wist niet dat ik dat in me had. Een gezin wekt diepe, complexe gevoelens op waarvan je het bestaan niet vermoedde. Als vrijgezel dacht ik wel te weten hoe een huilende baby klinkt, maar je weet dat pas écht als je zelf een baby hebt gehad.

Je hightech schurk Screenslaver maakt de mensen willoos door hun schermen te kapen en geeft een sermoen over onze schermverslaving. Het leek alsof ik mijn ouders hoorde zeuren over te veel televisie.

Bird: Mijn vrouw en ik willen vermijden dat videogames onze kinderen volledig opslorpen. Ze zijn overal, en ze zijn enorm tijdrovend en verslavend. Dat is geen gezonde situatie. We kunnen die strijd niet winnen, maar we kunnen er hen wel op wijzen dat er ook veel plezier te beleven valt als ze eens een paar uur níét gamen.

Maar je hebt een punt: die bezorgdheid is niet nieuw. Mijn ouders vonden ook dat ik te veel tv-keek. Televisie hypnotiseerde mijn generatie. We hadden niet zoveel kanalen als de jeugd vandaag, maar dat deerde ons niet. Als het moest, keken we naar het testbeeld.

Is het jou opgevallen dat in er Incredibles 2 geen probleem is met film? Op het einde gaan de Incredibles samen naar de bioscoop. Het grote scherm is wél oké. (lacht)

Brad Bird

Geboren in 1957 in Kalispell, Montana, VS.

Sleutelde van zijn elfde tot zijn veertiende aan zijn eerste animatiefilm. Walt Disney Studios was onder de indruk. De legendarische animator Milt Kahl nam hem onder zijn vleugels.

Werkte voor twee bekende tv-animatieseries: The Simpsons en King of the Hill.

Schreef, regisseerde en coproduceerde Family Dog, een episode van Steven Spielbergs Amazing Stories.

Won, zonder superheld of foodie te zijn, Oscars met de Pixar-parels The Incredibles en Ratatouille.

Waagde zich met Mission: Impossible – Ghost Protocol en Tomorrowland ook aan live-action.

Keerde Pixar nooit helemaal de rug toe en bleef de Braintrust-bijeenkomsten bijwonen waarop Pixars beste krachten elkaar ongezouten de waarheid vertellen.

Sinds The Incredibles in 2004 uitkwam, zijn superheldenfilms er alleen maar talrijker en dominanter op geworden. Kon dat geen kwaad?

Bird: Al die superheldenfilms waren nefast voor mijn enthousiasme om aan Incredibles 2 te beginnen. Als je vindt dat er te veel superheldenfilms zijn, moet je er niet nog eentje bijdoen. Nadien zag ik in dat TheIncredibles makkelijk te onderscheiden is van al die superheldenfilms. Het zijn in de eerste plaats films over rollenpatronen binnen een gezin, een gezin dat toevallig uit superhelden bestaat.

De release van Incredibles 2 werd een jaar naar voren geschoven nadat Toy Story werd uitgesteld. Je moest dus een jaar sneller klaar zijn. Is het niet wat gek dat dat zomaar kan? Betekent dat niet dat Pixar doorgaans langer aan een animatiefilm werkt dan strikt genomen nodig is?

Bird: Als het moet, kunnen we heel snel werken. Het is alleen weinig comfortabel. Misschien zie je het niet aan mij, maar ik ben uitgeput. Ik neem me voor om na de promotie enkele weken voor me uit te staren. Het liefst aan een meer.

Wanneer een idee niet werkte, was er geen tijd om uit te pluizen waarom. Dan zat er niets anders op dan het in de vuilnisbak te kieperen en verder te werken. Dat is de tv-mentaliteit. Ik bedoel dat niet denigrerend. Ik heb véél opgestoken van de acht jaar dat ik voor The Simpsons heb gewerkt heb.

Deed het je wat om te zien dat Steven Spielberg in Ready Player One een prominente rol gaf aan jouw The Iron Giant?

Bird: Dat was erg cool. Het was ook voor mij een verrassing, ik wist niet dat hij dat van plan was. Ik heb veel aan Steven Spielberg te danken. Hij is een van mijn favoriete filmmakers en hij gaf me mijn eerste schrijf- en regieklussen.

Voor Disney draaide je de sf-film Tomorrowland, voor Pixar Incredibles 2. Kun je me uitleggen wat anno 2018 het grote verschil is tussen Pixar en Disney?

Bird: De grens is wazig geworden. Disney neigt nog altijd iets meer naar sprookjes en vertrouwde verhalen, maar dat is geen wet van Meden en Perzen. Disney pakt ook uit met originele verhalen als Wreck-It Ralph of Zootopia, en met Brave heeft Pixar min of meer een prinsessenfilm gemaakt.

Het verschil is kleiner geworden, maar bij Pixar hangt er toch nog altijd iets meer een hippiesfeertje. Pixar heeft het DNA van George Lucas, Ed Catmull, Steve Jobs en John Lasseter, Disney dat van Walt Disney. Dat zal altijd voor verschillen zorgen.

Door kinderen groot te brengen, verander je de wereld een heel klein beetje. Ten goede of ten kwade

Moet er wel een groot verschil zijn tussen Disney en Pixar?

Bird: Dat weet ik eerlijk gezegd niet. Als het aan mij lag, dan zouden er méér met de hand getekende animatiefilms gemaakt worden. Dat is mooie, rendabele animatiemethode die amper nog op grote schaal wordt toegepast, en dat is doodjammer. Computeranimatie is fantastisch – ik werk er doodgraag mee – , maar ik zou het niet graag alles zien overheersen. Vive la différence!

Wat zou je nog veranderen?

Bird: We moeten nog altijd af van de gedachte dat animatiefilms enkel voor kinderen zijn. Van mij mogen er een pak meer films als Persepolis komen: animatiefilms die zich specifiek op volwassenen richten en niet vervallen in goedkoop haastwerk. Zou een horror-animatiefilm die je de stuipen op het lijf jaagt niet te gek zijn? De heks in Sneeuwwitje bewees in 1937 al dat animatie zich uitstekend tot horror leent. Ik zeg niet dat ík die films moet maken. Ik zeg dat ik op de eerste rij zal zitten mochten ze eindelijk gemaakt worden.

Incredibles 2

Nu in de bioscoop.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content