Voorpublicatie: Maaike Neuville (Generatie Nu)

© Koen Keppens

In onze serie: ‘Generatie Nu’ kan je in de Knack Focus van woensdag een interview lezen met Maaike Neuville. De actrice uit ‘De Indringer’ en ‘Van Vlees en Bloed’ praat openhartig over haar toekomst, haar reis naar Nepal en hoe ze in het leven staat. Een voorpublicatie.

Naar het schijnt zijn we met kunst bezig uit angst voor de dood en de vergetelheid die erop volgt. Herken je dat?

Hmm, denken dat je jezelf de eeuwigheid in kunt katapulteren, lijkt me nogal verwaand. Ik voel meer een urgentie. Ik leef met het besef dat het morgen gedaan kan zijn. De dood is voor mij niets vreemds en onbekends. Op mijn zestiende ben ik op nauwelijks een jaar tijd een vriendin en mijn nicht verloren. Allebei in een verkeersongeval. Mijn vriendin is aangereden door een dronken chauffeur. Ze was op slag dood. Op dat moment denk je dat het leven voorbij is. We speelde samen toneel en deelden de droom om naar Studio Herman Teirlinck te gaan. Als de dood je op zo jonge leeftijd zo dicht nadert, dan schud je hem niet meer van je af. En dus probeer ik zo weinig mogelijk tijd te verliezen met twijfelen of wegzinken in de angst dat ik misschien niet goed genoeg ben. Het heeft geen zin dromen of ideeën voor je uit te schuiven en te denken: ‘Ik doe dat wel als ik veertig ben.’ Misschien haal je die veertig niet eens. En wat is dat uitstel anders dan de schrik om te falen? Neen, dan loop ik liever keihard met mijn hoofd tegen de muur. Ik eis trouwens voor iedere kunstenaar het recht op om een paar keer op zijn bek te gaan.

Het cliché wil dat je je als actrice meestal in de afwachtende positie bevindt: je moet gekozen of gevraagd worden. Eigen rollen creëren is moeilijk.

Je kunt wel proberen om zo duidelijk mogelijke keuzes te maken. In het theater heb je dat meer in de hand omdat je meestal iets in groep maakt. In film en voor televisie ligt dat moeilijker. Het is niet evident om op iemand af te stappen en te zeggen: ‘Wil je met me werken?’ Al geloof ik dat je dat wel moet doen. Ik heb geleerd dat ambities niet vies zijn. Als je iemands werk interessant vindt of als je iemand bewondert, wat houdt je dan tegen om die mens aan te spreken en te zeggen: ‘Mag ik eens met u werken?’ Zelf initiatief nemen verhindert dat je jaloers wordt op de kansen die anderen krijgen.

Hoe diep zit je maatschappelijke engagement?

Ik denk dat het een beetje samengaat met ouder worden. Als kind liep ik op de tippen van mijn tenen door het gras uit vrees een mier dood te trappen. Het eindigde ermee dat ik ontroostbaar zat te wenen omdat ik besefte dat een mens niet kan leven zonder dieren te doden. Dus ja, ik zal altijd wel gevoelig geweest zijn voor het leed om me heen. Ik vind het belangrijk om over de wereld na te denken. Op mijn reis verleden jaar is me dat nog maar eens duidelijk geworden. Ik ben onder andere via Iran naar Nepal gereisd. Ik heb er mensen zien worstelen met de dagelijkse realiteit van een onrechtvaardig regime. De meesten hadden een vlammende ontsnappingsdrang in hun ogen.

De rest van het interview met Maaike Neuville lees je in Knack Focus van 13 juli.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content