De officiële prijzen van Film Fest Gent zijn uitgereikt, maar wij hebben er nog vijf te geef. Van Prijs voor de Vreemdste Scenariovondst tot Prijs voor de Meest Immersieve Cinema-ervaring: deze films verdienen nog een speciale vermelding.
Nu de laatste aftiteling het scherm heeft verlaten, de hoofdprijzen zijn uitgereikt en de cinefielen met een feestkater wakker worden, is het tijd om de balans op te maken van Film Fest Gent. We weten allemaal dat Girl de rode loper veroverde en dat heel België Lukas Dhont en Viktor Polster in de armen sloot. Gisterenavond maakte de jury bekend dat Cold War van Pawel Pawlikowski de prijs wint voor beste film. Maar wij delen graag nog vijf andere prijzen uit.
Beste Performance door een Baby
Met lichtjaren voorsprong mag Treasure Bankole deze award komen afhalen. Als ze oud genoeg is om te stappen natuurlijk, want Treasure is nog een peuter. Ondanks dat ze nog niet zelfstandig kan eten, heeft ze geen schrik om de rol van Yonas (een jongetje nota bene) op zich te nemen in Nadine Labaki’s Capharnaüm, een hartverscheurende en ronduit deprimerende aanklacht tegen de incompetentie van de Libanese staat om straatkinderen op te vangen.
Treasure is de dochter van twee illegale migranten in Libanon, wat haar dus een niet-geregistreerd, onzichtbaar kind maakt. Toen de opnames volop bezig waren, belandden haar ouders in de cel. De casting director moest inspringen en de zorg van Treasure op zich nemen. Jammer dat ze geen bedankingsspeech kan geven, maar het is haar vergeven!
Prijs voor de Slechtste Sangria
Geniet u af en toe van een glaasje sangria? Doe dat dan best niet in de aanwezigheid van de Frans-Argentijnse provocateur Gaspar Noé. De kans is groot dat u daarna de gekste dingen doet onder invloed van hallucinogene drugs. In zijn nieuwste wilde en hypnotische film Climax laat hij zijn outline van slechts één pagina transformeren tot een vleselijke dans vol psychoseksuele trauma’s gefilmd in lange takes. In een hallucinant laatste halfuur gaat de camera schreeuwende, gedrogeerde lichamen op duizelingwekkende wijze volgen. Noé laat alle lichaamssappen vloeien en geeft volle gas, of is het eerder ‘laat alle remmen los’, soit. Een sangria bij je volgende feestje? Think again.
België Boven Award
We kunnen er gewoonweg niet onderuit. Belgisch filmtalent is overal de laatste tijd, zo ook op Film Fest Gent. We moeten het tot vervelens toe herhalen: Girl is een van de meest markante Belgische debuten in onze vaderlandse cinemageschiedenis. Lukas Dhont mag terecht hoop koesteren op een zitje in het Dolby Theatre in Los Angeles op 24 februari volgend jaar, de plaats en het moment van de Oscars.
Een andere Belgische regisseur die een ticketje naar Amerika mag boeken – en dat al vaak heeft gedaan de voorbije jaren – is Felix Van Groeningen. Zijn meeslepende Beautiful Boy gebaseerd op het leven (en de boeken) van David en Nic Sheff (die laatste raakte als tiener verslaafd aan crystal meth) zal ook in de VS een groot publiek bereiken. Hoofdrolspelers Steve Carrell en Timothée Chalamet zijn een tandem met heel wat versnellingen. Ze zijn een godsgeschenk voor Van Groeningens film. Twijfelen we er nog aan dat minstens een van die twee straks een Oscarnominatie op zak heeft voor Beautiful Boy?
Deze editie van Film Fest Gent was opvallend Belgisch. Denk maar aan Matthias Schoenaerts in Kursk (die ook deels in ons land is opgenomen), Kenneth Merckens semi-autobiografisch drama Coureur, de altijd overtuigende Veerle Baetens in het Franse Duelles, het langspeelfilmdebuut Etangs Noir van Pieter Dumoulin en Timeau De Keyser, Fatawa – het pleidooi voor een open islam – van Mahmoud Ben Mahmoud en de intrigerende documentaire Harry Gruyaert. Photographer van Gerrit Messiaen. Bovendien waren er sneak peeks van twee tv-reeksen, De Bende van Jan de Lichte en Over Water. Aan al dat Belgisch talent: proficiat!
Prijs voor Vreemdste Scenariovondst
Je moet het de 72-jarige Claire Denis geven. Het icoon van de Franse cinema dat ze toch is, weet op haar leeftijd nog een debuut in het sciencefictiongenre te maken. En dat doet ze op geheel eigen wijze in High Life. Samen met haar vaste scenaristen Jean-Pol Fargeau en Geoff Cox schreef ze een erotisch, donker en bizar verhaal dat zich afspeelt in een ruimteschip met als eindbestemming een zwart gat.
Originaliteit vinden in sciencefictioncinema is geen sinecure. Claire Denis vindt echter haar antwoord in bevreemdende orgasmes, een langharige Juliette Binoche die kickt op het sperma van Robert Pattinson en in het groteske. Maar de vondst van de nu al beruchte Fuckbox tart toch wel alles. De Fuckbox is een klein kamertje waar zelfs Mr. Grey van de Fifty Shades– boeken een puntje aan kan zuigen. Mechanische masturbatietoestellen, gymnastiekringen en dildo’s op een draaiwiel waar de “astronauten” hun seksuele frustratie kunnen op loslaten; hadden we niet beter geweten dat was dit de film die Climax als titel draagt.
Prijs voor de meest immersieve cinema-ervaring
Verpletterend. Huiveringwekkend. Pijnlijk. Oncomfortabel. Gruwelijk. Hels. Het zijn de adjectieven die bij ons opkwamen na het zien van Utøya 22. juli. Pas uren erna, want na de film bleef het minutenlang muisstil in de zaal en zelfs thuis bekropen de beelden ons nog. Erik Poppe’s film toont in real time de aanslag van Anders Breivik op het eiland Utøya. Het moést een pijnlijke film worden volgens Poppe. Hij wou immers niet dat het bloedbad als entertainment diende.
Actrice Andrea Berntzen moest 5 keer 72 minuten lang de gereconstrueerde aanslag ondergaan. In één onderbroken take rent en rent ze voor haar leven terwijl wij op haar huid kleven. Zo wordt de kijker middenin de horror gedropt. De gruwel is voelbaar en uiterst realistisch. We zien weinig, maar horen de 410 oorverdovende geweerschoten van Breiviks wapen. Polemische cinema, dat staat vast. Geen gemakkelijke zit met dank aan de meest immersieve cinema-ervaring op Film Fest Gent.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
