Trailers: Ronald Wilson Reagan

‘How can a president not be an actor?’, vroeg Ronald Reagan zich ooit hardop af. Voor hij president werd, speelde hij dan ook zelf in een hoop films mee. Omdat hij dit jaar 100 zou zijn geworden, haalt Cinema Zuid zijn Warner Brosfilms vanonder het stof.

Dark Victory (1939) In een van zijn eerste films speelt Reagan een playboy die achter Bette Davis aanzit, maar zijn meerdere moet erkennen in hoofdrolspeler George Brent. Dat is veelzeggend: Reagan was namelijk in meer dan vijftig films te zien, maar werd in Hollywood nooit als een echte ‘leading man’ beschouwd. Toen hij in 1966 gouverneur van Californië wilde worden, reageerde Jack Warner, van de gelijknamige studio, bijvoorbeeld als volgt: ‘No, no, James Stewart for governor! Ronald Reagan for his best friend!’

Knute Rockne: All-American (1940) Een biografische film over de legendarische footballtrainer Knute Rockne, waarin Reagan in de huid kruipt van George Gipp, de sterspeler van het team die op jonge leeftijd sterft. ‘The Gipper’ was de rol waarmee Reagan doorbrak en waarnaar hij in zijn politieke carrière ook het vaakst verwees. Vooral dan naar de bekendste scène uit de film, de ‘Win one for the Gipper’-speech die coach Rockne geeft om zijn spelers te motiveren – een scène die ooit geweldig geparodieerd werd in Airplane, als de ‘Win one for the Zipper’-speech.

Kings Row (1942) Melodrama over enkele jongeren die opgroeien in een klein Amerikaans stadje dat een paar duistere geheimen herbergt. Reagan noemde zijn rol als playboy Drake McHugh ‘mijn eerste échte rol’ en beschouwde Kings Row als zijn beste film. De meest memorabele scène is die waarin de sadistische dorpschirurg beide benen van McHugh amputeert, waarna die wakker wordt en uitroept: ‘Where’s the rest of me?’ – een quote die Reagan in 1965 gebruikte als titel voor zijn autobiografie. Kings Row werd genomineerd voor drie Oscars, een eer die Reagan zelf nooit te beurt viel.

Storm Warning (1951) Nog een film over een klein stadje met een sinister kantje, met Reagan als idealistische aanklager die een paar gewelddadige leden van de Ku-Klux-Klan probeert te berechten voor moord. Typerend voor de tijdsgeest: ondanks het verhaal over raciale spanningen zit er in de hele film geen enkel zwart personage.

The Killers (1964) Een potige misdaadfilm van Don ‘Dirty Harry’ Siegel’ waarin de latere president voor de eerste keer in zijn carrière een slechterik speelde. Het was meteen de laatste keer want The Killers flopte aan de kassa’s, waarna Reagan de brui gaf aan acteren en besloot om het eens in de politiek te proberen. Al zijn er natuurlijk mensen die vinden dat hij daar ook de slechterik heeft gespeeld.

S.W.