Thomas Huyghe maakt een kortfilm (met pratende vogels)

Opvallende naam op het Kortfilmfestival van Leuven: Thomas Huyghe, tweede Slimste Mens ter Wereld in 2019, neemt met De eerste twaalf minuten van een reis naar het Zuiden deel aan de Vlaamse animatiecompetitie.

Wat mogen we van de film verwachten?

Thomas Huyghe: Het is een korte animatiefilm, door mezelf bedacht, geschreven, getekend en ingesproken, over vier pratende vogels die in de auto onderweg zijn naar Zuid-Frankrijk. Een rit die ze elk jaar maken, alleen heeft een van de vrienden deze keer zijn lief mee, die in de Whatsapp-groep heeft gestuurd dat ze het niet ziet zitten om twee weken aan een zwembad te liggen. Ze zou, tegen de traditie in, graag ook eens een lokaal stadje bezoeken. De hele autorit wordt gedomineerd door dat sluimerende conflict.

Klinkt herkenbaar.

Huyghe: Dat was het opzet. Ik wilde dat de dialogen zo realistisch mogelijk waren, bijna op het extreme af. Stiltes. Verhalen die voor de zoveelste keer verteld worden. Grappen die buitenstaanders niet snappen. Ergernis die niet wordt uitgesproken, maar die je wel voelt. Ik wilde de ervaring van met een groep vrienden naar Zuid-Frankrijk te rijden zo precies mogelijk proberen te vatten.

Maar dan dus met vier pratende vogels in een auto.

Huyghe: Exáct.

Wat ben jij zelf? Een zwembadligger of een stadjesbezoeker?

Huyghe: Ik ben het type dat vooral geen gedoe wil. Verder vind ik dat je op vakantie zo weinig mogelijk moet plannen: een uitstapje kan, maar alleen als het op het gemak is.

Het was me eerlijk gezegd ontgaan dat je ook tekenaar was.

Huyghe: Ik ben animator van opleiding, maar ik heb nooit echt in de sector gewerkt. Mijn eindwerk is opgepikt door Jonas Geirnaert, die me meteen naar De ideale wereld gelokt heeft. Oorspronkelijk als graficus, maar daar is weinig van in huis gekomen.

Begin dit jaar speelde ik met het idee om na tien jaar even afstand te nemen van de tv-wereld. De Kastaars waren het breekpunt: nadat ik daarvan twee minuten had gezien, heb ik in een impulsief moment beslist om een paar maanden iets op mezelf te doen. Uiteindelijk heb ik vier maanden fulltime in mijn eentje aan De eerste twaalf minuten gewerkt.

Komt er ook een langspeelfilm?

Huyghe: Nee. De titel is op dat vlak nogal verwarrend, moet ik toegeven. (lacht) Oorspronkelijk was dat wel de bedoeling: ik wilde een volledige rit naar Zuid-Frankrijk animeren, acht uur lang, als een soort conceptueel kunstwerk. Maar na twee pagina’s scenario besefte ik dat dat qua tijd en geld onhaalbaar was. Ik kan dit niet pro bono blijven doen. Al denk ik daar na de volgende Kastaars misschien anders over.

Serieus: ik zou me graag aan een vervolgverhaal of een ander animatieproject zetten, maar de economische realiteit is dat dat in Vlaanderen heel moeilijk is. Dus als er iemand geld wil steken in een animatiereeks: ik heb nog voor 7 uur en 48 minuten aan ideeën. (lacht)