Stille films in de Bozar: drie gouden tips voor de UFA Film Nights

De UFA filmstudio’s zijn dan wel de propagandamachine van de nazi’s geweest, daarvóór waren ze ook verantwoordelijk voor de gouden gründlichkeit van de stille film. Voor de vijfde keer toveren de UFA Film Nights in Bozar enkele zwart-witparels – mét livemuziek – uit hun hoed.

Die Frau im Mond (1929)

Twee jaar na zijn ultieme sf-klassieker Metropolis besloot Fritz Lang een reisje naar de maan te boeken. Het verhaaltje van een maanexpeditie op zoek naar goud haalde hij bij de roman van zijn vrouw Thea von Harbou, die later voor de nazi’s zou supporteren. Lang wilde voor zijn laatste stille film ruimtereizen zo realistisch mogelijk weergeven en liet zich adviseren door echte raketwetenschappers. Zelfs een raketlancering bij de première was een tijdlang een écht idee. De countdown bij raketlanceringen? Die stamt van deze film af. Later verboden de nazi’s Die Frau im Mond vanwege de gelijkenissen met hun geheime V2-raketten. De mannen in lederhosen en wollen sweaters die op de maan rondstruinen moet u erbij nemen.

Begeleid door het Brussels Philharmonic onder leiding van Timothy Brock.

Eine tolle Nacht (1927)

Heel wat films van de Joodse regisseur Richard Oswald zijn verloren gegaan. Geheel onverwacht vond het Russische nationale filmarchief een kopie terug van deze vreemde anarchistische komedie, gebaseerd op een populaire revue uit de tijd van het Duitse keizerrijk. Voor een tijdreis naar het Berlijn van de jaren 1920 kunt u alleszins terecht bij Oswalds maalstroom van gekke avonturen. Een kleinsteedse fabrikant van insecticide wordt meegezogen in het beruchte (nacht)leven van de Duitse hoofdstad, inclusief wulpse vaudevillemeisjes, politiemannen, worstelaars en Indiase raja’s. Langs blinkende resto’s, broeierige danscafés en politiestationnetjes is dit een hectische stadssymfonie die eindelijk van onder het stof is gehaald. Ganz toll!

Begeleid door het ervaren filmorkest The Sprockets.

Een triootje Laurel & Hardy (1928-1929)

Geen stillefilmevent zonder het obligate olijke duo Laurel & Hardy. Ook de Duitsers vermaakten zich tussen twee oorlogen door met de capriolen van Hollywoods meest iconische kolderduo. In Double Whoopee (1929) spelen ze portiers die het enkele gasten onvrijwillig lastig maken om binnen te raken, onder wie ook blonde deerne en sekssymbool Jean Harlow. Voor het meest erotische momentje uit het oeuvre van de slapstickmaestro’s moet u hier zijn. From Soup to Nuts (1928) serveert Stan & Ollie als butlers die met meer vallen dan opstaan een diner moeten opdienen. Hun versie van een salade zonder dressing? Bijzonder smaakvol. The Finishing Touch (1928) laat Dick und Doof, zoals ze in Duitsland werden gedoopt, opdraven als arbeiders die een huis ineen moeten boksen. Tijdloze humor.

Begeleid door het jazzy Trio Grande.