Scarlett Johansson: Glamourkoningin van de film

Scarlett Johansson, een van Hollywoods heerlijkste creaturen, is vanavond in Gent te bewonderen als Joseph Gordon-Levitts liefje in ‘Don Jon’. Niet in het echt helaas, want enkel JGL komt naar de Arteveldestad afgezakt.

Don Jon17/10, 20uur; 19/10, 12.15uur. Vanaf 20/11 in de bioscoop

Of je haar nu kent van Lost in Translation, Match Point of The Avengers, van rode lopers, boekskes of parfumreclames: indruk maken doet Scarlett Johansson altijd. En ze heeft nog wat te vertellen ook. Op visite bij een van Hollywoods heerlijkste creaturen, straks in Gent te bewonderen als Joseph Gordon-Levitts liefje in Don Jon. ‘Maar ik ben even trots op het succes van The Avengers, hoor.’

Of ze nu een spandexpakje draagt, een designjurk of een slobbertrui; of ze nu meedoet in kaskrakers als Iron Man 2 of The Avengers. Of in independentfilms als Don Jon of Under the Skin, haar imago van seksbom zal Scarlett Johansson niet gauw van zich af weten te schudden, al lijkt ze dat zelf niet zo erg te vinden. Waarom zou ze ook? Tenslotte loopt haar acteercarrière sinds haar doorbraak op haar veertiende in The Horse Whisperer (1998) op wieltjes – of toch meestal. En sinds vorig jaar ligt haar ster te blinken op de Hollywood Walk of Fame. Bovendien werpen fashionista’s zich met doodsverachting aan haar voeten, terwijl de nog altijd maar 28-jarige New Yorkse ondertussen ook als theateractrice en zelfs als zangeres bewees meer te kunnen – vraag het maar aan Tom Waits en David Bowie – dan sensueel in de camera loensen.

Wie Johansson – dochter van een Deense architect en een Pools-joodse producente – in volle glorie wil bewonderen, komt de komende maanden trouwens ruimschoots aan zijn trekken. Straks is ze in Gent te zien aan de zijde van rijzende Hollywoodster Joseph Gordon-Levitt. Niet in het echt helaas, want enkel Gordon-Levitt komt naar de Arteveldestad afgezakt, maar in diens regiedebuut Don Jon, een mix van romcom en karakterstudie die vanaf eind december ook elders in de zalen loopt. Daarin incarneert Johansson, wier beeltenis de voorbije weken op tal van pornosites werd gegooid ter promotie van de film, Gordon-Levitts sexy liefje dat hem doet inzien dat porno misschien toch niet altijd spannender is dan the real thing.

Begin volgend jaar mag Johansson dan weer een zwarte pruik opzetten en onaards sexy wezen als mannenverslindster from outer space in Under the Skin, de derde langspeler van Brits goudhaantje Jonathan Glazer. Zoals je van de beeldenfetisjist achter Sexy Beast, Birth en talloze, tot cultstatus verheven videoclips kunt verwachten, gaat het niet zomaar om een sciencefictionfilmpje, maar om een bevreemdende, freudiaanse trip door Schotland, met zwarte blubbermassa’s, uitvergrote netvliezen en Johansson in evakostuum als dodelijk verleidelijke alien. Daarnaast is ook de scififabel Her op komst, de nieuwe van Spike Jonze die begin volgend jaar in de States in première gaat en waarin ze het virtuele object van Joaquin Phoenix’ begeerte speelt.

De kids die haar enkel kennen als die Russische superspionne uit The Avengers, of als de ex van Josh Hartnett, Justin Timberlake, Benicio del Toro en Ryan Reynolds (met wie ze van 2008 tot 2010 was getrouwd), staat dus nog wat te wachten. En de anderen bij uitbreiding ook. ‘Eerlijk: ik had eerst zelf geen flauw benul van waar Under the Skin over ging’, lacht Johansson, met de wulpse nonchalance die haar als gegoten zit, én met de verlovingsring van haar mec – de Franse reclamejongen Romain Dauriac – om haar vinger. ‘Ik had gewoon blind vertrouwen in Jonathan; die ik een visionair filmmaker vind. Hij wist zelf niet eens waar hij naartoe wilde toen we jaren geleden voor het eerst over dit project spraken. “Het is gebaseerd op een boek (de gelijknamige cultroman uit 2000 van Michel Faber, nvdr.) maar we volgen het boek niet”, zei hij. Mmm. Oké. “Het gaat over een ‘ding’ dat een ‘zij’ wordt en jij bent dat ‘ding’.” Mmm. Oké. “Het is sciencefiction maar we filmen alles op locatie in Schotland.” Mmm. Oké. Let’s do this. Maar als het mislukt, is het jouw schuld.’

Nu je de film hebt gezien en de eerste, verdeelde reacties gehoord: is het effectief Jonathans schuld? Scarlett Johansson: De film is … raar. Maar in de positieve zin. We hebben altijd geweten dat het een polariserend project was. Sommigen vinden er geen bal aan omdat het drijft op sfeer, montage en muziek. Anderen zijn lyrisch en worden er helemaal door meegezogen. Veel liever dat dan een lauwe ontvangst. Dat is dodelijk voor kleine arthousefilms. Under the Skin lokt tenminste reacties uit. Hij provoceert maar op een intelligente manier. Ik zag hem gisteren met mijn zus en haar reactie was: ‘Ik kan niet ademen. What the fuck did we just see?’ Ze bedoelde het als compliment.

Het heeft jaren geduurd om Under the Skin opgestart te krijgen. Hoe groot was jouw aandeel? Johansson: Vrij groot. Omdat Jonathan de film geschreven heeft met mij in gedachten. En omdat hij vorm kreeg door er al die jaren met mij over te praten. In het begin was alles vaag, abstract en metafysisch maar gesprek na gesprek werd het concreter en praktischer. Ik was ook altijd de ‘naam’ aan boord. Tegenwoordig zijn het vaak bekende acteurs die de doorslag geven of een film gemaakt wordt of niet. En dan nog is dat geen garantie op succes. Kijk naar wat er met Birth (2004) is gebeurd. Die film had Nicole Kidman in de hoofdrol en toch was het geen succes en Jonathan heeft jaren moeten vechten om nog eens een film te kunnen maken.

Don Jon, Under the Skin, Her… Het lijkt erop dat je de jongste tijd bewust je ‘naam’ uitleent aan kleinere, onafhankelijke films. Johansson: Dat is een bewuste keuze, ja. Maar je moet nu niet doen alsof ik de moeder Teresa van Hollywood ben, zij die zich over de arme, uitgesloten filmmakers ontfermt. Ik wil mezelf als actrice ontwikkelen en ik wil verschillende dingen in de zalen zien. Ik vond The Avengers (2012) leuk om te doen en te zien maar van zo’n Hollywoodmachine weet je op voorhand ongeveer wat je mag verwachten. Af en toe een gokje wagen houdt het spannend. Commercieel maar ook artistiek. Ik heb wel pas nu voldoende zelfvertrouwen om vaker en verder die stap in het vreemde te zetten.

Je bedoelt: sinds je ook op de planken van Broadway staat? Johansson: Inderdaad. Ik heb nu ook voor mezelf bewezen dat ik kan acteren. Zonder die ervaring had ik mezelf nooit volledig bloot durven te geven in Under the Skin. Ik wist op voorhand dat ik uit de kleren moest. En Ik had al wel naaktscènes gedaan maar hier moest ik alle ijdelheid en zelfbewustzijn laten varen en volledig opgaan in het moment. Ik speel tenslotte een alien. Die weten niet wat de aardse gevolgen van zo’n naaktscènes zijn. Ze weten niet eens wat Photoshop of het internet is. (lacht)

Ben je soms nog onzeker over je lichaam, ook al sta je steevast in lijstjes van ‘meest sexy vrouwen op aarde’? Johansson: Tuurlijk wel. I’m a girl. Ik ben menselijk. Wie staat er niet ’s morgens voor de spiegel te sakkeren?

En zit je er nog mee in wanneer een gok op een flop uitdraait? Johansson: Ik heb ermee leren leven. Het is een schaakspel waarvan je maar een van de pionnen bent. Met films als Don Jon of Under the Skin kun je alleen maar winnen omdat je niks te verliezen hebt. Ik bedoel: Gordon-Levitt heeft die film gemaakt voor 2 miljoen dollar. Dat is het cateringbudget van The Avengers. Maar hij heeft er wel zijn hart en ziel in gestopt. En dat zie je. Ten tijde van Lost in Translation (2003) had ik vooraf weinig verwachtingen. Het script telde amper 57 pagina’s en de film is gedraaid in 26 dagen. En toch werd het wereldwijd een kritisch en commercieel succes. De andere kant van de medaille ken ik ook. The Black Dahlia (2006) had Brian de Palma als regisseur en een geweldig script van James Ellroy maar de film sloeg totaal niet aan. Ik heb ook de eer om mee te spelen in Michael Bays enige flop: The Island (2005). Dat is ook een verdienste, veronderstel ik. (lacht)

Je doet straks ook mee in Her van Spike Jonze. Klopt het dat je pas heel laat mee aan boord bent gestapt en dat je geeneens in de film te zien zult zijn? Johansson: (knikt) De eerste versie van de film was al af, maar Spike vond blijkbaar niet de juiste toon. Hij had me aan het werk gezien op Broadway en vroeg of ik niet een paar dagen kon vrijmaken. Uiteindelijk werden dat een paar weken, want dat krijg je als je met Spike en Joaquin Phoenix werkt. Je ziet mijn personage niet in de film, maar ik moest natuurlijk wel een personage creëren en met Joaquin op allerlei manieren interageren. Laat me zeggen dat Joaquin het type is dat geen steen onaangeroerd laat. (lacht)

Doet het je niet meer plezier om aan zo’n intieme film te werken dan aan een blockbuster? Johansson: Als zo’n indiefilm werkt, doet dat meer deugd. Maar die blockbusters zijn wel de motoren die de industrie draaiende houden en die ervoor zorgen dat er onderdelen vrijkomen om ook kleinere films te maken. Daarom ben ik even trots op het succes van The Avengers. En vooral op het feit dat het ook een goede en leuke superheldenfilm is. Laat ons eerlijk zijn: het uitgangspunt van The Avengers is compleet belachelijk. Toen ik hoorde dat ze de franchise in die richting wilden duwen en ze mijn personage (Johansson trok voor het eerst het pakje aan van superheldin Black Widow alias Natasha Romanoff in Iron Man 2 (2010), nvdr.) opnieuw nodig hadden, dacht ik: ‘Oh help. Hoe raak ik hier onderuit? Wie haalt het in zijn hoofd om Captain America, Thor en Iron Man in één film te proppen?’ Gelukkig was regisseur Joss Whedon zich daar heel goed van bewust en hij heeft de perfecte balans tussen actie en zelfrelativering kunnen vinden.

Daardoor ben je nu wel ook een sekssymbool voor de comicnerds geworden. Lukt het nog om een normaal privéleven te hebben? Johansson: De verstandigste beslissing in mijn carrière was om niet naar LA te verhuizen en in New York te blijven. Bij mijn familie en vrienden. New York doesn’t give a shit. Je vindt er alle culturen, rassen en persoonlijkheden dooreen. Je bent niet speciaal omdat je actrice bent. Ik laat me er ook niet opsluiten door de paparazzi. Ze zijn er wel – ze zijn verdomme overal! – maar ik ga uit met vrienden of ga shoppen. Ik laat me door hen niet uit mijn thuis verjagen.

Zelfs niet in tijden van smartphones? Johansson: Toen ik voor het eerst een spotje zag voor smartphones, dacht ik: dit is het einde. Dit wordt onze ondergang. (lacht)

Word je vaak belaagd op straat? Johansson: Soms. Maar vaak is het lief bedoeld. En soms is het ontnuchterend. Gisteren kwam er een moeder met haar dochtertje op me afgestapt in de luchthaven. Ze zei: ‘Mijn dochter is jouw grootste fan. Mogen we jouw handtekening, Taylor?’ Ze dachten dat ik Taylor Swift was. Ik dacht: werkt mijn huidcrème nu zo goed dat ik er plots tien jaar jonger uitzie? Of een halve meter groter? Ik weet nog steeds niet of ik me nu beledigd of geflatteerd moet voelen. (lacht)

Je kunt altijd nog politica worden. Is dat iets wat je interesseert, aangezien je een overtuigde Democrate bent en campagnes van Kerry en Obama actief mee hebt ondersteund? Johansson: Ik ben altijd politiek actief geweest. Dat heb ik van thuis uit meegekregen. Politiek kwam bij ons altijd ter sprake en reken maar dat tijdens verkiezingen de gemoederen hoog oplopen ten huize Johansson. Als je deel uitmaakt van een gemeenschap, is het je plicht ten aanzien van die gemeenschap om je uit te spreken en te engageren. Mocht ik geen actrice geworden zijn, zou ik ook politiek actief zijn. Het heeft niks te maken met: ik ben een celebrity dus luister eens naar wat ik te zeggen heb. Ik ben wel nog maar 28. Ik ben de wereld en mezelf nog volop aan het ontdekken. Wie weet of politiek ooit een prioriteit wordt.

Je hebt al een superheldin, een alien en een cowgirl op je cv. Welk personage staat er nog op je verlanglijstje? Johansson: Norma Desmond (de door Gloria Swanson vertolkte ex-steractrice uit Billy Wilders klassieker Sunset Boulevard (1950), nvdr.). Ooit eindig ik als Norma Desmond. Dat moet wel.
You are big. It’s the pictures that got small.

Dave Mestdach

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content