Vince Staples, de droogste rapper van het moment (en ook de beste)

Met zijn tweede officiële plaat mag Vince Staples zich tot de grote vissen in de hiphopvijver rekenen. Onder meer Damon Albarn, Flume en Kendrick Lamar dragen hun steentje bij aan een opwindende trip voor hoofd en benen.

Vince Staples – Big Fish Theory

‘Ik weet dat ik overkom als een deep motherfucker, maar diepte zit heel vaak in simplistische dingen.’ Vince Staples, dames en heren, zegt waar het op staat. In zijn songteksten én tijdens interviews, waarin hij het liefst zo weinig mogelijk uitweidt over de inhoud van zijn teksten. Laat de muziek maar spreken. Vince Staples: de droogste rapper van het moment, en ook een van de beste.

Summertime ’06 is geen feestje’, schreven we twee jaar geleden over zijn minimaal omfloerste langspeeldebuut, Big Fish Theory is dat wél. En toch weer niet. ‘I was up late night ballin’/ Countin’ up hundreds by the thousand’, proclameert Staples over smeuïge G-funk in Big Fish. Begrijp als: Vince heeft een feestnacht lang de flappen laten wapperen. Aan drank en drugs doet de zelfverklaarde regular dude niet, maar wie uit armoede klauterde en het gangsterparadijs wist te mijden – ‘Shoulda been dead broke, shoulda been chalked out’ – mag zich een folietje permitteren. Edoch, de harde realiteit is nooit veraf. ‘How am I supposed to have a good time when death and destruction is all I see?’, vraagt Staples zich af tijdens het hectische Party People. In Crabs in the Bucket contempleert hij op flitsende bunkerbeats over het gebrek aan mededogen in tijden van discriminatie en oprukkend populisme. Geld maakt niet gelukkig (in de liefde), is de boodschap van het in asymmetrische beats opgedeelde Love Can Be …‘Just crashed a sports car/ So much for fast life’, klinkt het over een spervuur houseklanken.

Het is die wisselwerking, het contrast tussen hitsige ritmes en koude observaties, tussen euforische dansmuziek en confronterende, vlijmscherpe rapverzen, die van Big Fish Theory opwindende kost voor hoofd en benen maakt.

Het voormalige gangsterjoch heeft het gemaakt, maar een vis blijft een fragiel ding en wordt maar zo groot als de bokaal waarin hij gevangenzit. Dat die theorie onderschreven wordt met industriële mokerslagen zoals in Yeah Right (met alweer een glansrol voor Kendrick Lamar) en BagBak doet die boodschap dubbel zo hard aankomen.

Heeft Vince Staples de meest vernieuwende hiphopplaat ooit gemaakt? Nee, Outkast en (zelfs) Azealia Banks gingen hem voor in zijn raveraptrip. Maar damn, Kung Fu Kenny heeft er te duchten concurrentie bij.

DOWNLOADTIPS: Big Fish // Yeah Right // Homage

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content