Tranquility Base Hotel & Casino, de langverwachte zesde van Arctic Monkeys, is een even gewaagd als geslaagd scifi-experiment.
Arctic Monkeys – Tranquility Base Hotel & Casino
Was het door Josh Homme geproducete Humbug (2009), waarop Arctic Monkeys hun apenjaren definitief ontgroeiden, al een grote sprong in het onbekende, dan is de gedaanteverwisseling op Tranquility Base Hotel & Casino helemáál compleet. Want laten we maar meteen met de deur in huis vallen: de zesde van Arctic Monkeys is géén AM 2. Meer nog: het is geen gitaarplaat.
Is het wel: een even gewaagd als geslaagd experiment, waarvoor frontman en überdandy Alex Turner zich terugtrok in zijn ‘lunar surface’ in LA, de kamer waar hij met niet veel meer dan een achtsporenrecorder en een Steinway Vertegrand-piano een verzameling bevreemdende scifisongs bij elkaar schreef – Arctic Monkeys goes Space Oddity!
Die Turner tapes werden nadien, in de La Frette-studio in Parijs waar Nick Cave onlangs ook passeerde, door de groep vertimmerd tot een groovy, loungy, zelfs filmisch geheel. Easy listening is het niet altijd, maar moeilijk gaat ook.
In opener Star Treatment komt de aap al meteen uit de mouw: logge drums en dito bassen vechten een robbertje uit met het haast kinderlijke pianogepingel van Turner. ‘I just wanted to be one of The Strokes, now look at the mess you made me make’, zingt hij. One Point Perspective is spoken word à la Gainsbourg, Four Out of Five een yachtrocker zoals die anno 2018 hoort te klinken.
In dat nummer croont Turner zoals we het hem op de laatste Last Shadow Puppets meermaals hebben horen doen. ‘I put a taqueria on the moon, it got rave reviews, four stars out of five’, klinkt het.
Hij vraagt, wij turnen: vier sterren.
Streamtip: Star Treatment
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier