
Review: Once upon a time in Anatolia
Een mooie, sfeervolle en symboolbeladen rit door het donkere hart van Turkije, alleen duurt hij veel te lang en zit je in het gezelschap van personages die na enige tijd beginnen te vervelen.
Een van moord beschuldigde eenzaat wordt door een politie-escorte, een wetsdokter en een procureur begeleid naar de afgelegen plek op het Turkse platteland waar hij zijn slachtoffer zou begraven hebben, meteen de aanleiding tot een nachtelijke rit vol revelaties doorheen de steppes van Anatolië.
Nuri Bilge Ceylan – de Turkse estheet achter Iklimer en Three Monkeys – blaast de anekdote op tot epische proporties (de film duurt twee uur veertig!) en laat geen aspect van de procedure onbelicht, inclusief banale en komische terzijdes. Bovendien weet de voormalige kunstfotograaf elk breedbeeldshot opnieuw een schilderkunstige dimensie mee te geven, waardoor de landschappen van Anatolië er in deze aardse en vrij conventionele genrehybride nog mysterieuzer uitzien dan ze in werkelijkheid al zijn. Een mooie, sfeervolle en symboolbeladen rit door het donkere hart van Turkije, alleen duurt hij veel te lang en zit je in het gezelschap van personages die na enige tijd beginnen te vervelen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Dave Mestdach
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier