Recensie ‘Une histoire banale’ @ Film Fest Gent

© gf

Met ‘Une histoire banale’ brengt de beloftevolle Française Audrey Estrougo een confronterend werkstuk, over een vrijgevochten jongedame die verkracht wordt door een collega.

Eerlijk gezegd had ik nog niet gehoord van Audrey Estrougo, een relatief nieuw talent uit Frankrijk dat het minimale budget van haar derde speelfilm (amper 8000 euro) louter wist bijeen te krijgen door middel van crowdfunding, nadat ze werd afgewezen door de majors, die zich liever niet aan het gevoelige thema van de prent waagden.

‘Une histoire banale’ schetst het kernachtig portret van een vrijgevochten jongedame,wiens leven een dreun van jewelste krijgt, wanneer ze wordt aangerand door een collega. Geheel uit haar lood geslagen valt de vrouw ten prooi aan angst en zelfverminking, geeft zich over aan vernederende seks en gaat iedere confrontatie met haar naasten uit de weg.

Met dit taai en confronterend werkstuk wil de regisseur ons aan het denken zetten, maar in het geven van pasklare antwoorden is ze niet geïnteresseerd. Haar camera zit hoofdrolspeelster Marie Denarnaud (die een intens aangrijpende vertolking brengt) vaak dicht op de huid in het compacte beeldkader, wat een onbehaaglijk gevoel creëert, maar vooral tot doel heeft om de protagoniste voortdurend op de voorgrond te plaatsen. Een kleine verrassing uit de programmatie, die je niet onberoerd laat.

Dieter Vanden Bossche

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content