Recensie: ‘Blue Jasmine’
Op zijn 77e houdt Woody Allen het bij zijn vertrouwde mix van sitcom, romantiek, moralisme en neurotisch geneuzel. Muze is deze keer Cate Blanchett, in ‘Blue Jasmine’.
Blue Jasmine ** Woody Allen met Cate Blanchett, Alec Baldwin, Peter Sarsgaard
Na een Europese tournee met haltes in Londen, Barcelona, Parijs en Rome strijkt Woody Allen terug neer in zijn geboorteturf New York maar een nieuwe Annie Hall (1977) of Manhattan (1979) levert dat niet op.
Op zijn 77e houdt Allen het bij zijn vertrouwde mix van sitcom, romantiek, moralisme en neurotisch geneuzel. Muze is deze keer Cate Blanchett, die trofee-echtgenote Jasmine speelt, die gedwongen wordt haar luxeleventje op te zeggen wanneer ze door haar echtgenoot (Alec Baldwin) zowel op romantisch als financieel vlak wordt bedrogen. Wellicht had Allen het schandaal omtrent Bernard Madoff in gedachten, al wordt politiek er netjes uitgevist en blijft alles vintage Allen.
Verwacht je dus aan een romcom waarin alle personages stamelen en stotteren, er aan de lopende band Xanax wordt geslikt en vreemdgegaan, vanuit een ivoren toren naar de working class gekeken en een parade van bekende koppen passeert op het ritme van een schematische plot. (DM)
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier