Mooov-tip van de dag: ‘Jinpa’ laat u dromen en denken over dubbelgangers
Met zijn dubbelgangersverhaal ‘Jinpa’ viel de Tibetaanse regisseur Pema Tseden in de prijzen op het afgelopen filmfestival van Venetië. Nu is de film ook in België te zien.
‘Als ik jou mijn droom vertel, vergeet je die misschien. Als ik handel naar mijn droom, zul je het je misschien herinneren, maar als ik jou erbij betrek wordt het ook jouw droom.’ Met dit Tibetaanse gezegde begint Jinpa, een minimalistische road movie met verrassend dubbelgangermotief.
Het is de zesde film van Pema Tseden, een veelgeprezen Tibetaanse cineast, die in première ging in de Orizzonti-selectie van het filmfestival van Venetië, waar Tseden de prijs voor beste scenario in ontvangst mocht nemen. De regisseur neemt ons mee naar het zeer dunbevolkte, vulkanische Kekexiliplateau op vijfduizend meter hoogte in Tibet. De vale blauwe, grijze en beige kleurtinten van het plateau staan in groot contrast met de warme rode en oranje tinten van de scènes binnenshuis. Die tegenstelling laat de film een stuk expressiever ogen, zoals blijkt uit het shot waarin hoofdpersoon Jinpa, slechts te zien als silhouet door een doorkijkje met rood tegenlicht, langzaam een sigaret rookt en de enige beweging te zien is in de schittering van de spiegelglazen van zijn zonnebril.
De film heeft nog meer tegenstellingen in petto. Zo heeft vrachtwagenchauffeur Jinpa het voorkomen van een verweerde oude rocker, inclusief woest baardje en leren jack, maar draait hij in zijn gammele vrachtwagen een sentimentele Tibetaanse versie van O sole mio. Tijdens zijn tocht op de desolate hoogvlakte rijdt Jinpa een schaap aan, vlak voordat hij een lifter ontmoet, die ook Jinpa blijkt te heten en onderweg is naar het dorp Sanak om de moordenaar van zijn vader te doden.
Tonen de mannen de mogelijke dualiteit van u0026#xE9;u0026#xE9;n karakter, soms kwaad en wraakzuchtig, dan weer vriendelijk en onderzoekend? Of is het allemaal slechts een toevallige samenloop van omstandigheden?
De door Wong Kar-wai geproduceerde film is gedraaid in het bijna vierkante 4:3-formaat, dat allerlei fotografische mogelijkheden biedt om de verdubbeling tussen beide Jinpa’s uit te buiten. Het meest in het oog springend zijn de shots van de beide mannen in de vrachtwagen met het dode schaap tussen hen in. Door het krappe kader valt de helft van hun gezicht buiten beeld. Zijn zij twee helften van een geheel? De suggestie dat ze een lot delen, wordt alleszins gewekt en nog versterkt in onscherpe en vervormde zwart-witflashbacks, waarin hun gesprekken met de bazin in een plaatselijke taveerne angstaanjagend veel op elkaar gaan lijken.
De twee Jinpa’s nemen afscheid bij een splitsing. De chauffeur levert zijn lading af en laat het dode schaap zegenen in een boeddhistisch klooster voor zijn karma en om van zijn schuldgevoel voor het vervoeren van een mogelijke moordenaar af te komen. Hun personages lijken echter alleen maar meer te gaan overlappen. Het zet de kijker aan om verder filosoferen over een dubbelgangermotief, geholpen door het begincitaat. Bevindt een van de mannen zich in de droom van de ander? Tonen de mannen de mogelijke dualiteit van één karakter, soms kwaad en wraakzuchtig, dan weer vriendelijk en onderzoekend? Of is het allemaal slechts een toevallige samenloop van omstandigheden?
Met al die contrasten en schijnbare overlappingen roept Tseden in hoog tempo vragen op en daagt hij de kijker uit om deel te nemen aan een even mysterieuze als surrealistische reis door Tibet.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier